Uwięziona królowa - Philippa Gregory

1.12.13


Autor: Philippa Gregory
Tytuł: Uwieziona królowa
Liczba stron: 403
Wydawnictwo: Książnica
Moja ocena: 9/10, 5+/6







Philippa Gregory od dłuższego już czasu podbija serca czytelników powieściami historycznymi. Uwodzi charakterystycznym stylem i przyciąga do siebie nawet wielkich przeciwników tego typu literatury. Jej wieloletni dorobek wywołuje przeogromny szacunek i podziw. Od dawna byłam naprawdę ciekawa jej twórczości, więc gdy tylko w moje ręce trafiła Uwieziona królowa od razy zasiadłam do lektury.

Przedstawione mamy tu losy Marii Stuart. Burzliwe życie zapewniło jej popularność, romantyczne usposobienie, odwaga i tragiczna śmierć - uwielbienie ludzi. Miała być największą królową świata, jako ta, której należy się tron Francji, Szkocji i Anglii, a dziewiętnaście lat swojego życia spędziła w niewoli, gdzie w końcu została skazana na śmierć za spiskowanie przeciw królowej Elżbiecie. Choć miała trzech mężów, nie zaznała szczęścia w miłości, a jej życie usłane było trudami, z którymi w każdym momencie musiała się mierzyć, ukrywając swą prawdziwą osobowość. W Uwięzionej królowej autorka skupia się na jej losach w trakcie niewoli. Przedstawia nam wszystkie spiski, w jakie była zaangażowana i przemianę, jaką musiała odbyć. Wszystko to na tle szesnastowiecznej Anglii i przemian w niej zachodzących. Anglii za rządów Elżbiety, której zaufanym doradcą był William Cecil -mężczyzna mający własną wizję tego kraju, siejący postrach i terror.

Philippa Gregory bardzo sprawnie łączy wydarzenia historyczne i fikcję literacką. Tak sprawnie, że niewprawione oko (moje) nie widzi tej granicy i wszystko postrzega, jako najszczerszą prawdę. Autentyczność wydarzeń sprawia, że wszystko odbieramy dwa razy mocniej, wczuwamy się bardziej, bo wiemy, że to nie świat stworzony przez autorkę, ale prawdziwe wydarzenia. Pisarka nie miała tu zbyt dużego pola do popisu dla wyobraźni, dlatego postanowiła zachwycić nas językiem i stylem. Wywołały one we mnie uczucie, jakiego dawno nie doświadczyłam, czytając książkę. Wiedziałam, jak cała sprawa się zakończy, bo z książkami historycznymi tak właśnie jest - nie sposób uniknąć spojlerów- a i tak, całym sercem kibicowałam Marii i chciałam, żeby wszystko zakończyło się inaczej. Tyle było okazji, tyle forteli do wykorzystania, że po cichu oczekiwałam, że autorka odejdzie od historycznej prawdy i da się ponieść fantazji. Nie stało się tak niestety, a ja pozostałam niepocieszona. Jako, że samemu uwięzieniu Marii Stuart w Anglii nie poświęcane jest wiele czasu na lekcjach historii, książka może stanowić swego rodzaju pomoc w przyswajaniu wiedzy. Mnie przypomniała, jak bardzo lubię ten przedmiot i że nie jest on tylko przykrym obowiązkiem nauki do klasówki.

Autorka postawiła na narrację z trzech różnych punktów widzenia - Marii Stuart, George'a Talbota i Bess z Hardwick. Każde z nich przedstawia nam inne spojrzenie na daną sprawę, każde inaczej odnosi się do Marii, Elżbiety, czy samej sytuacji w Anglii. Maria kreowana jest na kobietę odważną, umiejącą o siebie zadbać, spiskującą, ale z drugiej strony romantyczną i wymagającą opieki. Jedni ją nienawidzili, drudzy kochali, co widzimy na przykładzie George'a i Bess. George to mężczyzna, dla którego honor jest najważniejszy. Był w stanie stracić wszystko, łącznie z dziedzictwem, ale swoich zasad wyrzec się po prostu nie mógł. Od czasu, kiedy przyjął królową Szkotów pod swój dom towarzyszyło mu rozdarcie pomiędzy wiernością Elżbiecie, a rodzącym się uczuciem do Marii. Polubiłam go właśnie za te cechy. Jego żona Bess, była swego rodzaju przeciwieństwem męża. Kobieta biznesu, dla której małżeństwo jest tylko awansem społecznym, uważająca, że kolekcjonowanie wszelkich dóbr należy stawiać ponad wszytko - tak można w skrócie przedstawić jej opis. Prawdę mówiąc rozumiałam jej lęki i niepewności. Która kobieta nie czułaby ich, gdyby pod własnym dachem mąż zakochiwał się w innej? To raczej nie usprawiedliwia całokształtu jej osoby, ale sprawia jednak, że nie możemy jej potępić w ostatecznym rozrachunku.

Uwięziona królowa to szósta część cyklu Tudorowskiego. Obawiałam się, że wprowadzi mi to do czytania pewien zamęt. W końcu w poprzednich pięciu tomach, coś musiało się dziać. Nie lubię zaczynać czytania serii od środka, bo uczucie, kiedy nie wiadomo, co się dzieje, jest bardzo nurtujące. Tutaj jednak nie doświadczyłam go w ogóle. Może i jakieś odnośniki do poprzednich tomów były, ale naprawdę niezauważalne, także jeżeli ciekawi Was Uwięziona królowa, a macie ten sam problem, co ja, możecie być spokojni.

 Długo można się zastanawiać, co jest takiego w tej książce. Nie wiem, czy po wielogodzinnych rozmyślaniach znaleźlibyśmy właściwą odpowiedź. Każdy znajdzie tu coś innego, coś co go zachwyci i pozostanie w jego pamięci. Mistrzowski styl i opisy, które przenoszą nas w inny świat, klimat, który towarzyszy nam od początku do końca, a przede wszystkim autentyczność wydarzeń, to rzeczy, które zapamiętam ja. Żałuję jedynie, że nie poznałam tej autorki wcześniej, bo ominęło mnie naprawdę wiele. Postanawiam jednak nadrobić te haniebne zaległości i poznać cykl Tudorowski bliżej. Tym, którzy jak ja do niedawna, nie znają jeszcze Philppy Gregory i jej dzieł, zachęcam do szybkiego sięgnięcia po nie. Nie będziecie żałować!!


Za możliwość przeczytania dziękuję portalowi Sztukater.pl!

16 komentarzy:

  1. Jestem zainteresowana, dlatego z chęcią bym przeczytała tę pozycję :)

    OdpowiedzUsuń
  2. Jeśli chodzi o twórczość Gregory to mam za sobą jedynie ,,Odmieńca", który nie jest wybitną książką, ale zdradza ciekawy styl tej autorki, więc zaryzykuję i z pewnością sięgnę po ,,Uwięzioną królową".

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Czytałam opinie, że Odmieniec jest faktycznie dużo gorszy, niż pozostałe książki Philippy.

      Usuń
  3. A ja Marii Stuart nie lubię, jakoś zawsze kibicowałam Elżbiecie... Cały cykl tudorowski (no prawie, bo właśnie bez "Uwięzionej królowej") posiadam, ale ciągle brakuje mi czasu, aby się za niego zabrać.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Tutaj Elżbieta nie jest przedstawiona w zbyt dobrym świetle. Z Tudorami nie mam zbyt wielkiego doświadczenia, także moja opinie do tej pory nie była ukierunkowana. Zobaczymy, czy się zmieni, po przeczytaniu innych jej książek;)

      Usuń
  4. Uwielbiam książki historyczne, uwielbiam czytać książki w których opisywane są zdarzenia, które miały miejsce. Dlatego też z utęsknieniem wyczekuj chwili kiedy będę mogła zapoznać się z którąś książką Philipy Gregory. Już się nie mogę doczekać! Wszyscy przecież tak zachwalają jej powieści. :)

    OdpowiedzUsuń
  5. Kocham twórczość Greogry <3 Saga o Tudorach jeszcze przede mną ale mam zamiar się za nie zabrać :D

    OdpowiedzUsuń
  6. Recenzja bardzo ciekawa. Ja jednak nie przepadam za książkami historycznymi w żadnym wydaniu. Więc spasuję. :)

    OdpowiedzUsuń
  7. Może kiedyś zapoznam się z pierwszą częścią ;)

    OdpowiedzUsuń
  8. Philippa Gregory jeszcze na mnie czeka, chociaż na półce już stoi książka "Dwie królowe", a w liście do św. Mikołaja zamieściłam prośbę o "Kochanice króla" :-) Chciałabym mieć cały cykl, więc i "Uwięzioną królową" przeczytam :-) Będę miała takie drobne porównanie, bo w "Sekrecie Tudorów" bardzo polubiłam Elżbietę i była tam ona przedstawiona jako "ta dobra" (co prawda historia ta kończy się objęciem przez nią władzy, więc to trochę wcześniejsze dzieje, ale co tam :P)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Muszę przeczytać wcześniejsze tomy, bo jestem ciekawa tego innego wydania Elżbiety:) Też z radością patrzyłabym na cały cykl na półce:)

      Usuń
  9. Zawsze chciałam zapoznać się z twórczością Gregory, a po Twojej recenzji... mam jeszcze mocniejsze postanowienie. Naprawdę świetna recenzja, poza tym losy Marii Stuart szczególnie mnie ciekawią zważywszy na jej życiorys:)

    OdpowiedzUsuń
  10. Jestem ciekawa tej książki, bardzo chciałabym się z nią zapoznać, a Twoja recenzja tylko mnie w tym jeszcze bardziej umacnia.

    OdpowiedzUsuń
  11. Muszę w końcu sięgnąć po którąś z historycznych książek autorki, może to zmaże mało pozytywne wrażenie po młodzieżowej książce :P

    OdpowiedzUsuń
  12. Nie za bardzo siedzę w literaturze historycznej, ale nie zaszkodzi spróbować :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ja też niezbyt się na niej znam, ale ta książka jest świetna!:)

      Usuń