Czarne skrzydła - Sue Monk Kidd

17.2.15

Musisz zrozumieć, którym końcem igły chcesz być. Tym przywiązanym do nici czy tym, który przebija tkaninę.

Niewolnictwo to temat, który boli. Boli przyznanie się do faktu, że jeszcze w XIX wieku, a nie w starożytności, było zjawiskiem powszechnym w Stanach Zjednoczonych. Równie bardzo boli czytanie o takiej sytuacji i pogodzenie się z zaściankowym sposobem myślenia ówczesnych ludzi. Tym bardziej należą się hołdy dla autorki, że postanowiła poruszyć ten temat.

Sara Grimke pochodzi z bogatej rodziny w Karolinie Południowej. Na jedenaste urodziny dostaje swoją własną niewolnicę. Nie chce jednak takiego prezentu. Nie godzi się z możliwością posiadania drugiego człowieka. Dziewczynka ma niecodzienne marzenia - chce zostać prawnikiem, podobnie jak ojciec i bracia. Kiedy dowiaduje się, że jako kobieta, nie będzie mogła go zrealizować, jej świat rozpada się. Te wydarzenia będą miały wielki wpływ na jej późniejsze życie. Przyjaźń z niewolnicą Szelmą i niecodziennie bliska wieź z siostrą Niną pokierują losem Sary w sposób, którego nikt by się nie spodziewał.

Autorka w swej powieści poruszyła kilka bardzo ważnych tematów. Nie tylko niewolnictwo i segregacja rasowa mają tu coś do powiedzenia, choć to one odgrywają pierwsze skrzypce. Autorka włożyła wiele pracy, aby zobrazować tę sytuację jak najrealniej. Pokazała różne jej aspekty i różne poglądy, które się kształtowały. Widać, że nie chciała poruszać jedynie losu głównych bohaterkek, ale i dotknąć problemu znacznie szerzej. Pani Kidd poświęciła też czas sytuacji kobiet w tamtym czasie i ich próbom dążenia do równouprawnia. W jej powieści znajdziemy także problemy dojrzewania, zawiedzione dziecięce marzenia, jak i chęć walki o siebie i zachowanie swojej osobowości. 

Narracja powieści prowadzona jest przez dwie osoby - Sarę i Szelmę. Dzięki temu mamy możliwość poznawania historii zarówno z punktu widzenia osoby, która walczy, jak i tej, o którą się walczy. Wolnej i uciśnionej. Sprawiało to, że historia stawała się o wiele ciekawsza. Mieliśmy też okazję obserwować wiele różnych wątków, których jedna narratorka wprowadzić by nie mogła. Autorka zdecydowanie wie, jak stworzyć pasjonującą powieść. Nie czytałam jej jednak z zapartym tchem. Ale wyjaśnijmy coś sobie. To nie jest książka, którą powinno się tak czytać. To książka, którą się delektuje. Podziwia historię, zastanawia nad nią i coś z niej wyciąga. Autorka opisuje życie dwóch kobiet, które czasem pędzi galopem, czasem wolno kroczy. Ani na chwilę jednak nie nudzi. Dodatkowy zachwyt nad książką pojawił się u mnie kiedy przeczytałam dodatek od autorki na końcu powieści. Dowiedziałam się, że Sara i jej siostra Nina były postaciami autentycznymi. Ich dom istniał naprawdę i wiele faktów z życia naprawdę się wydarzyło. To sprawiło, że podziwiam je nie jak wymyślone postaci, ale prawdziwych ludzi, z których powinno się brać przykład.

Czarne skrzydła to książka, o której zdecydowanie powinno być o wiele głośniej. Pokazuje piękną, nieraz niezwykle okrutną historię. Porusza ważne tematy, a co więcej, zostawia ślad w pamięci. Więcej takich powieści poproszę!

Może i ciałem jestem niewolnicą, ale nie umysłem. Z tobą jest na odwrót.

Moja ocena: 8/10

Sue Monk Kidd, Czarne skrzydła/The Invention of Wings, str. 472, Wyd. Literackie, Kraków, 2014

Za możliwość przeczytania Czarnych skrzydeł serdecznie dziękuję Wydawnictwu Literackiemu!




8 komentarzy:

  1. To jedna z tych książek, które muszę koniecznie przeczytać w tym roku!

    OdpowiedzUsuń
  2. Piękna recenzja! Czarne skrzydła czytałam i muszę przyznać, że niesamowicie mi się spodobały, w sumie to jedna z lepszych książek, jakie czytałam. Tematyka, bohaterowie, przesłanie, styl - jak dla mnie wszystko jest perfekcyjne. Tak jak Ty uważam, że powinno się więcej mówić o takich książkach.

    OdpowiedzUsuń
  3. Ten cytat na końcu - piękny i bardzo wymowny. Bardzo się cieszę, że książkę mam w najbliższych czytelniczych planach, nie mogę się doczekać! :)

    OdpowiedzUsuń
  4. Mam w planach, jestem bardzo ciekawa tej książki! Uwielbiam takie historie..

    OdpowiedzUsuń
  5. Widziałam ją już jakiś czas temu w zapowiedziach i bardzo zależy mi, żeby ją przeczytać. Wydaje się być jedną z tych, które mają za zadanie zwrócić naszą uwagę na tematy tabu - bo takim przecież jest zarówno niewolnictwo, jak i ogólna pozycja społeczna kobiet w tamtych, jak sama podkreśliłaś, nie tak dawnych czasach - i zmusić do przemyślenia ich, przeanalizowania. Twoja recenzja tylko potrwierdza moje przypuszczenia, więc jak najbardziej zachęciłaś mnie do sięgnięcia po tę powieść :)

    OdpowiedzUsuń
  6. Zahaczyłem się kiedyś o tę książkę i nie wiem czemu, nie przeczytałem jej. Teraz wiem, co straciłem...

    OdpowiedzUsuń
  7. Różne recenzje czytałam na temat tej książki. Jednej bardziej, drugie mniej pochlebne ... muszę sama się zatem przekonać czy warto :)

    OdpowiedzUsuń
  8. Słyszałam tyyyle dobrego o tej powieści! :) Nawet nie wiesz jak ogromnie bym chciała ją kiedyś znaleźć w bibliotece. :) Nie jest to jakieś nierzeczywiste pragnienie, bo moja biblioteka nabrała w zwyczaju mnie zaskakiwać, ale nigdy niczego nie mogę być 100% pewna.
    W każdym razie, cieszę się, że na tobie ten tytuł wywarł tak dobre wrażenie! Mam nadzieję, że i kiedyś na mnie takie wywrze.
    Pozdrawiam,
    Sherry

    OdpowiedzUsuń