tag:blogger.com,1999:blog-90930315811149645272024-02-20T16:37:44.705+01:00Między stronamiKinga Pacakhttp://www.blogger.com/profile/01616422271002767866noreply@blogger.comBlogger393125tag:blogger.com,1999:blog-9093031581114964527.post-52524455758646929652016-12-29T14:25:00.000+01:002016-12-29T14:35:45.176+01:00[PRZEDPREMIEROWO] Księga snów - Nina George<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgVEdWUIcVPXcDdvXEWtN44TBLechLtqaMoXuDIPVp6a_iHNY1C_2nqhfLbxCivMN-PGPNb0W7uChZ0xVvIhBegV0pEZtm7aKiP0Inps0nKzjItJoRNEixDnZix9-GNRsrF2XMW4uBdQ10/s1600/Ksiega_snow_box.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgVEdWUIcVPXcDdvXEWtN44TBLechLtqaMoXuDIPVp6a_iHNY1C_2nqhfLbxCivMN-PGPNb0W7uChZ0xVvIhBegV0pEZtm7aKiP0Inps0nKzjItJoRNEixDnZix9-GNRsrF2XMW4uBdQ10/s320/Ksiega_snow_box.jpg" width="236" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"><b><br /></b></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12pt; line-height: 115%;"><span style="font-family: inherit;"><b>Nina George to autorka <i>Lawendowego pokoju </i>i <i>Księżyca nad Bretanią– </i>książek, za którą pokochało ją wielu
czytelników. Teraz wraca na polski rynek z nową pozycją. Czy i ta okaże się
bestsellerem? </b><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12pt; line-height: 115%;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12pt; line-height: 115%;"><span style="font-family: inherit;">Na początek muszę zaznaczyć, że nie miałam jeszcze
okazji czytać poprzednich książek autorki<i>. </i>Nie
będę więc mogła w swojej recenzji porównać tych pozycji i powiedzieć, czy
<i>Księga snów</i> im dorówna.
Niemotywowana niczym i ze zdecydowanie czystym kontem opowiem Wam, dlaczego tak
bardzo urzekła mnie ta pozycja. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12pt; line-height: 115%;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12pt; line-height: 115%;"><span style="font-family: inherit;">Pierwszą rzeczą, która przemawia na plus, jest
zdecydowanie sama fabuła. To historia trojga ludzi, których losy w pewnym
momencie zostają połączone. Henri to były reporter wojenny, który ulega
wypadkowi ratując tonącą dziewczynkę. Zapada w śpiączkę, a każdy dzień staje
się dla niego walką o życie. Jego syn – Sam – nigdy go nie poznał, a nie marzy
o niczym innym. Odwiedza więc ojca w szpitalu i czeka, aż ten się obudzi. Eddie
zaś jest byłą dziewczyną Henriego, którą ten, mimo rozstania, upoważnił do
podejmowania wszelkich decyzji w sprawie swojego leczenie. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12pt; line-height: 115%;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12pt; line-height: 115%;"><span style="font-family: inherit;">Tytuł <i>Księgi
snów</i> doskonale oddaje istotę samej książki. Akcja właściwa poprzetyka jest
sennymi wspomnieniami z przeszłości bohaterów oraz różnymi wersjami danej
decyzji. Wszelkie retrospekcje zawsze witam naprawdę entuzjastycznie. Pozwalają
one głębiej spojrzeć na daną historię, poznać motywacje bohaterów i to, jak
zmienili się na przestrzeni lat. Tutaj te wspomnienia były jeszcze bardziej
istotne, bo pozwoliły poznać Henriego – mężczyznę w śpiączce. Bez nich nie
wiedzielibyśmy wiele o tej postaci. W tym wypadku dały nam podstawę, aby móc
wyrobić sobie o nim zdanie. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12pt; line-height: 115%;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12pt; line-height: 115%;"><span style="font-family: inherit;">I choć taka konwencja łączenia rzeczywistej
opowieści ze wspomnieniami w pewnym momencie mogłaby stać się przytłaczająca i
zacząć nudzić, tutaj tak się nie dzieje! A wszystko za sprawą talentu
pisarskiego autorki. W fenomenalny sposób kreuje świat przedstawiony, w którym
każda drobna czynność, każdy opis emocji i każde przemyślenie bohaterów
ciekawią. To taki rodzaj książki, która spokojnie płynie do przodu, przedstawia
kolejne wydarzenia i kolejne istotne fakty. I właśnie w takim kształcie jest
najdoskonalsza.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12pt; line-height: 115%;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12pt; line-height: 115%;"><span style="font-family: inherit;">Wielkie brawa należą się też za kreację postaci. Nie
brak im głębi i prawdziwości. Zwłaszcza Sam ze swą inteligencją i niewinnym
podejściem do świata chwyta za serce. Jest nieprzeciętnie mądry, pewne fakty
rządzące światem rozumie na swój sposób, ale z pewnością nie można mu zarzucić dziecinności.
Jego szczerość sprawia, że wręcz trzeba dopingować go w jego działaniach. Również
Henri i Eddie otrzymali cechy, które wybijają ich ponad przeciętność, a na
dalszy rozwój wypadków z nimi związanych czeka się z niecierpliwością.</span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12pt; line-height: 115%;"><span style="font-family: inherit;">Bardzo się cieszę, że mogłam przeczytać <i>Księgę snów. </i>To naprawdę piękna opowieść
o zakrętach, na które może zaprowadzić nas życie, o poświęceniu i miłości,
która jest w stanie przetrwać naprawdę wiele. I choć może to brzmieć, jak
banał, to sposób kreowania świata Niny George sprawia, że nie można nie
zachwycić się tą opowieścią. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12pt; line-height: 115%;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<i><span style="font-family: inherit;">Nina George, Księga snów, Wydawnictwo Otwarte, Kraków, 2017</span></i></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "times new roman" , serif;"><i><br /></i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: #cc0000; font-family: "times new roman" , serif;"><b>DATA PREMIERY: 01.02.2017</b></span></div>
Kinga Pacakhttp://www.blogger.com/profile/01616422271002767866noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9093031581114964527.post-69881651183515116682016-10-24T14:00:00.000+02:002016-10-23T23:59:49.448+02:00Moja siostra mieszka na kominku - Annabel Pitcher<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="50" src="https://www.youtube.com/embed/j7iI2IqD_uI" width="850"></iframe>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhWHDLOz1QmPD0MzW0L3quoDd3F8BYVVOUwhOwkRHknV8b1X_JJibmjmPnPu-1WkctuqAZ3UFK_sQbTcCq7NeWOb05k61WTEea7zKedj8ZjZ65X11JzlVs3ZRc5_YCflTuSDco_upxr3L4/s1600/mojasiostramieszkanakominku.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhWHDLOz1QmPD0MzW0L3quoDd3F8BYVVOUwhOwkRHknV8b1X_JJibmjmPnPu-1WkctuqAZ3UFK_sQbTcCq7NeWOb05k61WTEea7zKedj8ZjZ65X11JzlVs3ZRc5_YCflTuSDco_upxr3L4/s400/mojasiostramieszkanakominku.jpg" width="281" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<b>Mało jest książek, które w prosty sposób przekazywałyby ważną prawdę. Takich, które uciekając się do dziecięcej naiwności, pokazywałyby rzeczy ważne w dorosłym życiu. Jedną z nich jest <i>Moja siostra mieszka na kominku</i> - książka będąca moim odkryciem tego roku.</b></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
W rodzinie Jamie'ego zdarzyła się tragedia. Jego siostra zginęła w zamachu, z czym nikt oprócz Jamie'ego zdaje się nie radzić. Matka odeszła i związała się z innym partnerem, ojciec pije, a druga siostra pofarbowała włosy na różowo. Kiedy ojciec z dziećmi decyduje się na przeprowadzkę, pojawia się nadzieja na ułożenie sobie życia na nowo. Nic jednak nie będzie takie proste, a droga rodziny do lepszego jutra okaże się dłuższa, niż mogłoby się wydawać na początku.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Ten wieloznaczny tytuł pozostawia czytelnika z zastanowieniem, o czym tak naprawdę będzie książka, jakie wartości przekaże. I już na samym początku trzeba zaznaczyć, że nie jest to lekka powieść dla nastolatków. Stawia przed odbiorcami motyw śmierci i radzenia sobie z nią, tęsknoty za drugim człowiekiem, społecznych uprzedzeń i odrzucenia. Nie są to zatem tematy łatwe, a co zatem idzie sposób, w jaki się o nich opowiada, musi być na najwyższym poziomie.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Tak było w tym przypadku. Ukazanie tak ważnych tematów oczami dziecka porusza najdelikatniejsze strony duszy. Zmusza do zastanowienia nad rzeczywistym obrazem radzenia sobie z odejściem drugiej osoby i pokazuje, że nie dla każdego może być ono takie samo. Autorka stworzyła powieść, gdzie wrażliwość miesza się brutalnym obrazem świata, gdzie dziecięca naiwność próbuje poradzić sobie z problemami. I to wszystko właśnie tak chwyta za serce. Jeżeli dodać do tego bardzo sprawny warsztat pisarski, który sprawił, że od książki nie można się było oderwać, powstanie powieść wysokiej klasy.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<i>Moja siostra mieszka na kominku </i>jest jak baśń, gdzie trudne wydarzenia mieszają się z tymi pięknymi. Ta pozycja daje z pewnością solidną lekcję. I może pomoże komuś w podobnej sytuacji? Na mnie zrobiła naprawdę duże wrażenie! I może jej ostatnie wznowienie przez Wydawnictwo Papierowy Księżyc nie tylko mnie o niej przypomni. Bo przeczytać naprawdę warto! </div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<i>Annabel Pitcher, Moja siostra mieszka na kominku/My Sister Lives on the Mantelpiece, str. 288, Papierowy Księżyc, Słupsk, 2016</i></div>
Kinga Pacakhttp://www.blogger.com/profile/01616422271002767866noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9093031581114964527.post-26710176767221445842016-09-26T14:27:00.000+02:002016-09-26T14:29:42.429+02:00Opowieść z zakamarka więzienia [Maleńka Dorrit - Charles Dickens]<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="45" src="https://www.youtube.com/embed/HSyCtsQo1vM" width="860"></iframe>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiLfPb1KkVnIXSd3ePuGLgqRDLBx30PvWj7BGl1xefcEERHmyzNIqm8DHuTDLdJUXCASOyoKvqilgi2v43AWG1Xh6ETraSXIevAttRxZF6qbKKUKKugckRAvCiWvOHjD5YGdVOwbpr5IWM/s1600/male%25C5%2584skadorrit.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiLfPb1KkVnIXSd3ePuGLgqRDLBx30PvWj7BGl1xefcEERHmyzNIqm8DHuTDLdJUXCASOyoKvqilgi2v43AWG1Xh6ETraSXIevAttRxZF6qbKKUKKugckRAvCiWvOHjD5YGdVOwbpr5IWM/s640/male%25C5%2584skadorrit.jpg" width="640" /></a></div>
<b><br /></b>
<b><br /></b>
<b>Charles Dickens kojarzony jest głównie z <i>Opowieścią wigilijną.</i> I pewnie gdybyśmy zostali poproszeni o wymienienie jednego jego dzieła, padłoby właśnie na to. Dziś chcę Wam jednak przedstawić inną książkę jego autorstwa - <i>Maleńką Dorrit. </i></b><br />
<i><br /></i>
Główna bohaterka to dziecko, które urodziło się i wychowało w więzieniu. To tam opiekuje się osadzonym za długi ojcem, a aby zarobić na utrzymanie rodziny dorabia szyciem dla pani Clennam. Akcja zawiązuje się w momencie powrotu z Chin Arthura Clennama - syna pani Clennam. Jego ojciec zmarł nosząc w sercu tajemnicę, która będzie dręczyła i Arthura. Aby naprawić błędy przeszłości mężczyzna postanawia odkryć prawdę i zrekompensować winy ojca. Właśnie te działania postawią na jego drodze małą szwaczkę.<br />
<br />
Charlesowi Dickensowi z pewnością nie można odmówić umiejętności budowania klimatu. Jego opisy są niezwykle plastyczne, a stworzona rzeczywistość należy do tych, w które wierzy się pomimo wszystko i nie chce do siebie dopuszczać myśli, że to tylko świat wykreowany przez wyobraźnię autora. <i>Maleńka Dorrit</i> to ten rodzaj opowieści, gdzie piękno miesza się z cierpieniem i gdzie pośród najgorszego zła, można odnaleźć dobro. I to właśnie ukoronowanie tego dobra i czystości chce nam przekazać autor. Bardzo umiejętnie pokazuje, że to sercem powinniśmy się zawsze kierować, bo szczęścia z pewnością nie dadzą nam pieniądze.<br />
<br />
Historia Amy Dorrit i Arthura Clennama toczy się powoli, a autor stopniowo odkrywa przed nami kolejne karty. Czasem zaskakuje, a czasem urzeka zwykłymi życiowymi sytuacjami. Opowieść tę śledzi się jednak z najwyższym zaciekawieniem. Odpowiedzialni za tą są też z pewnością bohaterowie. Wyraziści, prawdziwi i pełni ciepła. Każdy z nich ma do spełnienia jakąś rolę, ma nas czegoś nauczyć, sprawić, żebyśmy wyciągnęli lekcję i zapamiętali pewne aspekty na przyszłość. Najważniejsza jest oczywiście postać Amy, która pokazuje, że dobro popłaca, bo tylko sercem powinniśmy się w życiu kierować, aby osiągnąć szczęście.<br />
<br />
<i>Maleńka Dorrit </i>to piękna książka cenionego pisarza. Może nie należy do tych, który wprowadziły przełom w moim życiu, ale do tych, które wywołały ciepło na moim sercu i które będę mile wspominać jeszcze długi czas już z pewnością tak. Jeżeli chcecie poznać inne utwory Charlesa Dickensa niż tylko <i>Opowieść wigilijną - Maleńka Dorrit </i>jest warta uwagi!<br />
<br />
<i>Charles Dickens, Maleńka Dorrit/Little Dorrit, Wydawnictwo MG, str. 283, Kraków, 2016</i>Kinga Pacakhttp://www.blogger.com/profile/01616422271002767866noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9093031581114964527.post-59076856210000117152016-09-02T20:10:00.000+02:002016-09-02T20:10:01.481+02:00Zaczarowani Chanel [Czar Chanel - Paul Morand]<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="45" src="https://www.youtube.com/embed/saVOMv5DenQ" width="850"></iframe>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiM_p-9599bzz94XNuSLiTi7afi_NfGEBobmr2URgCw_nJF-0-i2ssvL4jSLQKD7AZTtpPXWF89ms_HUVw7FaeAjA1Kfl79uTW__5TAN0M4laer8PWiJvrb59sUku2aoltr5EZeapAZtI8/s1600/coco.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="386" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiM_p-9599bzz94XNuSLiTi7afi_NfGEBobmr2URgCw_nJF-0-i2ssvL4jSLQKD7AZTtpPXWF89ms_HUVw7FaeAjA1Kfl79uTW__5TAN0M4laer8PWiJvrb59sUku2aoltr5EZeapAZtI8/s640/coco.jpg" width="640" /></a></div>
<b><br /></b>
<b>O Coco Chanel słyszał chyba każdy. Nawet osoba, która niespecjalnie interesuje się modą wie, kim jest ta wielka osobowość. Krąży o niej wiele historii, które sprawiły, że stała się legendą za życia. <i>Czar Chanel</i>, w którym Coco sama opowiada o sobie, jest świetną okazją, aby ją poznać i wyrobić sobie opinię, czytając relacje z pierwszej ręki.</b><br />
<br />
Żadna biografia nie jest w stanie tak doskonale oddać charakteru Coco Chanel, jak opowieści jej samej o sobie. Dzięki zebraniu ich przez Paula Moranda możemy poznać trudne dzieciństwo Coco u ciotek, jej miłość do pracy i pewnego Anglika i zgłębić tajemnice relacji z przyjaciółmi, których spotkała na swej drodze. Ta intymna opowieść daje nam obraz kobiety, która nie bała się ciężkiej pracy, a to, co osiągnęła, może zawdzięczać swojemu samozaparciu i wysiłkowi. Kobiety, która ponad wszystko stawiała na prostotę, a elegancja dzięki niej zyskała nowe oblicze.<br />
<br />
Wielkim atutem tej pozycji jest jej strony wizualna. Nie tylko piękne wydanie i gruby papier, które dodają jej stylu, ale przede wszystkim ilustracje innego mistrza - Karla Lagerfelda. Zdecydowanie oko ma się czym cieszyć!<br />
<br />
Ta książka jest jak sama Coco - bezkompromisowa, pełna własnych zasad i prawdziwa do bólu. Jeżeli chcecie poznać tę wielką projektantkę w trochę inny sposób, niż oferuje zwykła biografia, to <i>Czar Chanel </i>jest wyborem idealnym!<br />
<br />
<i>Paul Morand, Czar Chanel/L'Allure de Chanel, str. 208, Wydawnictwo Literackie, Kraków, 2016</i>Kinga Pacakhttp://www.blogger.com/profile/01616422271002767866noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9093031581114964527.post-7068300465482815332016-08-19T14:07:00.000+02:002016-08-19T14:07:29.988+02:00English Matters 58/2016<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgDRsYVLTbePbRtVmzLiTgrpXWOlhXRdyuns2KvAXAgIdEvBtFH1kYV_VeZaaR_g-KP8whtjIHDVPAb4PRKZS-t14xEdpr5ydUI5eWBxQf7h8HwBO_fx8Ve3vFaUXDNBa8GX0Ii8iObYMU/s1600/20160819_123120a.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="420" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgDRsYVLTbePbRtVmzLiTgrpXWOlhXRdyuns2KvAXAgIdEvBtFH1kYV_VeZaaR_g-KP8whtjIHDVPAb4PRKZS-t14xEdpr5ydUI5eWBxQf7h8HwBO_fx8Ve3vFaUXDNBa8GX0Ii8iObYMU/s640/20160819_123120a.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<b><i>English Matters </i>to popularny magazyn ułatwiający naukę języka angielskiego. Z pewnością nie trzeba go przedstawiać fanom języków obcych. Dzisiaj opowiem Wam, co znajdziecie w numerze 58/2016.</b><br />
<b><br /></b>
Już z okładki spogląda na nas Emma Watson, zapraszając do przyjrzenia się bliżej magazynowi. Bez wątpienia artykuł jej poświęcony będzie prawdziwą gratką dla fanów Harry'ego Pottera. Dział <b>People and Lifestyle </b>przygotował jeszcze jeden tekst o pewnej znanej kobiecie - Zoelli - która zdobyła popularność dodając filmy na YouTube. Dział <b>Culture </b>przygotował coś o memach oraz popularnym dramatopisarzu Williamie Shakespearze, a w <b>Conversation Matters </b>zgłębimy temat umawiania spotkań. Warto także zwrócić uwagę na artykuł <i>Printing the Unprintable</i>, w którym poznamy tajemnice drukowania 3D.<br />
<br />
<i>English Matters </i>kolejny raz przygotował tematy, dzięki którym możemy obcować z angielskim w praktyce, a nauka to prawdziwa przyjemność. Wybór idealny, jeżeli chcecie ćwiczyć swoje językowe umiejętności.Kinga Pacakhttp://www.blogger.com/profile/01616422271002767866noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9093031581114964527.post-29593986400417580112016-07-19T19:44:00.000+02:002016-07-19T19:44:03.019+02:00Całkiem niezła potrawa [Przepisy na miłość i zbrodnię - Sally Andrew]<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="55" src="https://www.youtube.com/embed/BE3C8CNkMaQ" width="800"></iframe>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiP4d2fWwWKICgwt8AO7iGxRF3SaPPNkJ-OhiXx4x9m0oGziZUwaazMPw8zRCCX3POgUQviP0ctzk1QsE36gU2VKk3IID-x6F7XRNTywjL8Vh-tqLAzhlcW679JruJwSoFgtpxIS91i-lo/s1600/przepisynami%25C5%2582o%25C5%259B%25C4%2587izbrodni%25C4%2599.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiP4d2fWwWKICgwt8AO7iGxRF3SaPPNkJ-OhiXx4x9m0oGziZUwaazMPw8zRCCX3POgUQviP0ctzk1QsE36gU2VKk3IID-x6F7XRNTywjL8Vh-tqLAzhlcW679JruJwSoFgtpxIS91i-lo/s320/przepisynami%25C5%2582o%25C5%259B%25C4%2587izbrodni%25C4%2599.jpg" width="225" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
Ostatnio w moje ręce trafiła pewna książka. Myślałam, że będzie kolejną przyjemną, choć przeciętną powieścią kryminalna-obyczajową. Nie macie pojęcia, jak bardzo pozytywnie się zaskoczyłam!<br />
<br />
W <i>Przepisie na miłość i zbrodnię </i>poznajemy Tannie Marię, która pisze przepisy dla miejscowej gazety. Kiedy jednak pojawia się konieczność stworzenia działu porad w zamian za jej rubrykę kulinarną, kobieta postanawia radzić ludziom i tworzyć przepis dla każdego z nich. Pewnego dnia Maria musi pomóc kobiecie bitej przez męża. Kiedy dochodzi do jej zabójstwa, a sprawca nie jest znany, Maria angażuje się w śledztwo, aby sprawiedliwości mogło stać się za dość.<br />
<br />
W tej książce jest wszystko, czego szukamy w idealnej powieści na wakacje. Zacznijmy może od wątku kryminalnego, bo to on spaja całą powieść. Kiedy rozpoczynają się poszukiwania mordercy, nie sposób nie zastanawiać się z bohaterami, kto popełnił ten haniebny czyn. Autorka przedstawia nam wiele dróg pełnych podejrzeć i insynuacji, wiele motywów i alibi, które aż chce się śledzić. Może to nie jest najbardziej zagmatwana powieść kryminalna, jaka miała okazję powstać, ale na pewno jedna z takich, które czyta się z najwyższą przyjemnością.<br />
<br />
A wszystko za sprawą bohaterów, których lubi się od pierwszej strony. Czy to ciepła Tannie Maria, czy też szalona redaktorka Jessie, o potężnym komisarzu nie wspominając. Nie można się z nimi nie zżyć i nie przeżywać ich losów. Wszystko okraszone jest przepisami kulinarnymi. Czytając o nich aż cieknie ślinka i nachodzi człowieka ochota na gotowanie. Tannie Maria ma przepis na każdą bolączkę. Z pewnością poradzi też coś na Wasze! No i do tego afrykański klimat. Po prostu cudeńko!<br />
<br />
Mówcie, co chcecie, ale mnie ta książka bardzo przypadła do gustu. Miło, sympatycznie, z dreszczykiem grozy, no i przepysznie! Lepszej książki na wakacje nie można znaleźć!<br />
<br />
<br />Kinga Pacakhttp://www.blogger.com/profile/01616422271002767866noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9093031581114964527.post-40140510341175098202016-05-31T13:30:00.000+02:002016-05-31T13:30:21.961+02:00Miłość pełna bólu [Klaśnięcie jednej dłoni - Richard Flanagan]<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="45" src="https://www.youtube.com/embed/QB0ordd2nOI" width="850"></iframe>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjhQrQRxn-h3Vx8aTDDht35ceeoDJ_DDBEI1MvTCWHfYqPFSJ7yxtq0ZfXuoDDBbYxEJIyjI4jsoXx0ZadnXjP3CRixWRtT2f1G2Dqb2EtDynfoHjIVZbXFcWFN8HP4aMIVVLIDQLj51p8/s1600/QuickMemo%252B_2016-05-29-14-54-42-1-1.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjhQrQRxn-h3Vx8aTDDht35ceeoDJ_DDBEI1MvTCWHfYqPFSJ7yxtq0ZfXuoDDBbYxEJIyjI4jsoXx0ZadnXjP3CRixWRtT2f1G2Dqb2EtDynfoHjIVZbXFcWFN8HP4aMIVVLIDQLj51p8/s400/QuickMemo%252B_2016-05-29-14-54-42-1-1.png" width="331" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm;">
<span style="font-family: inherit;"><i>Klaśniecie jednej dłoni</i>. Intrygujący tytuł, którym autor zachęca czytelników do
przeczytania więcej. Tajemnicza okładka, od której nie można oderwać oczu. I
wnętrze wywołujące ogromny ból i rozdzierające serce na kawałki.<o:p></o:p></span></div>
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm;">
<br /></div>
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm;">
<span style="font-family: inherit;">Richard Flanagan – australijski pisarz, autor bestsellerowych „Ścieżek
północy” – w swej najnowszej powieści zastosował dwa plany
czasowe. Pierwszy to aktualny czas akcji - rok 1989, w którym pewna kobieta -
Sonja - wraca z Sydney na Tasmanię. Chce odwiedzić ojca i rozliczyć się z
trudnym dzieciństwem, którego zaznała. Druga płaszczyzna czasowa, to rok 1954.
To właśnie wtedy Maria Buloh, żona słoweńskiego imigranta i matka trzyletniej
Sonji opuszcza osadę Butlers Gorge zmieniając na zawsze świat tych dwojga. To
właśnie z koszmarem spowodowanym odejściem matki po latach próbuje rozliczyć się
Sonja.<o:p></o:p></span></div>
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm;">
<br /></div>
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm;">
<span style="font-family: inherit;"><i>Klaśniecie jednej dłoni<span class="apple-converted-space"> </span></i>jest lekturą, której daleko do lekkości i
przyjemności. Samą swą budową serwuje nam mocne wrażenia. W krótkich
rozdziałach zwiększających dynamikę rozgrywa się powoli cała historia.
Historia, której nie można poznać bez doświadczenia bólu. Trudne losy
europejskich imigrantów, którzy wywędrowali do Australii w poszukiwaniu
lepszego życia to tylko pretekst do dalszej opowieści. Trudny sytuacyjny
kontekst, którego chciałoby się nie poznać. Bo ciężko przyznać, że miejsce, które
miało być rajem, przyniosło koszmar. I właśnie w tym miejscu, gdzie imigranci
traktowani są jak ludzie na gorszej pozycji, rozgrywa się cały dramat naszych
bohaterów.<o:p></o:p></span></div>
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm;">
<br /></div>
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm;">
<span style="font-family: inherit;">W książce Richarda Flanagana nie ma jasnego podziału na czarne i
białe. Nie ma dobrych i złych bohaterów, czy pozytywnych i negatywnych
wydarzeń. Ta książka jest pełna odcieni szarości. Miłości, która łączy się z
bólem. <i>Klaśnięcie jednej dłoni </i>wypełnione
jest trudnymi tematami rodzinnymi. Tematami, które na pierwszy rzut oka mogłyby
się wydawać często już poruszane i przedstawione ze wszystkich możliwych stron.
Jednak sposób pokazania ich przez autora porusza najgłębsze emocje. Bohater,
którego chcielibyśmy uznać za złego i spisać na straty ma w sobie jakieś
okruchy dobra, a ten, który powinien być traktowany jako ofiara i istota
pokrzywdzona przez los, popełnia błędy, przez które serce chce pęknąć. I
właśnie to tak bardzo dotyka czytelnika. Te sprzeczne emocje, które zaserwował
mu autor. <o:p></o:p></span></div>
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm;">
<br /></div>
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm;">
<span style="font-family: inherit;">Naprawdę ciężko mi pisać o <i>Klaśnięciu
jednej dłoni</i>. Ta książka pełna jest emocji, których nie można od razu
przyswoić. Zostają one w człowieku, czekając na moment, kiedy zostaną
przemyślane. Ja wciąż układam je w głowie. Jedno jest jednak pewne: chcę
kolejny raz spotkać się z piórem Richarda Flanagana.</span><span style="font-size: 13.5pt;"><o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<o:p><i>Richard Flanagan, Klaśnięcie jednej dłoni/The Sound of One Hand Clapping, str. 368, Wydawnictwo Literackie, Kraków, 2016</i></o:p></div>
Kinga Pacakhttp://www.blogger.com/profile/01616422271002767866noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9093031581114964527.post-69524747444865402822016-05-10T13:48:00.003+02:002016-05-10T13:48:50.675+02:00English Matters 56/2016, 57/2016<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgJTwn6tVmdBKIxgyc41jHR4UDNF2xIirLohtxsvetXHzc15nKdkmn-oY3GO9dUTpymIhOc6lIy9n_twYcT9w4wJ_eZasgoMMqDIEXGnBvVuu9YHdbhkSNNRRt0N1r8OGHPqdCp7DNwb5g/s1600/em.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgJTwn6tVmdBKIxgyc41jHR4UDNF2xIirLohtxsvetXHzc15nKdkmn-oY3GO9dUTpymIhOc6lIy9n_twYcT9w4wJ_eZasgoMMqDIEXGnBvVuu9YHdbhkSNNRRt0N1r8OGHPqdCp7DNwb5g/s400/em.jpg" width="332" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<b><i>English Matters </i>to magazyn, który powszechnie kojarzy się z nauką języka angielskiego. Dzięki ciekawym artykułom, wytłumaczonym słówkom i przyjemnej dla oka oprawie graficznej nauka staje się prawdziwą przyjemnością. Dzisiaj chciałabym Wam przedstawić, co znajdziecie w numerach 56 i 57.</b></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<b><br /></b></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<b>Numer 56/2016</b></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<b><br /></b></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Niewątpliwie najbardziej uwagę czytelnika przyciąga artykuł poświęcony Angelinie Jolie. Dzięki niemu każdy, kto jak ja nie interesuje się zbytnio światem show-biznesu, może poznać bliżej tę sławą aktorkę. Dowiemy się miedzy innymi o jej problemach, przez które przechodziła w młodym wieku. Ciekawym tekstem jest także wywiad z dating coachem, który przybliża różne aspekty randek. Znajdzie się też coś dla studentów, a mianowicie kilka słów o popularnym programie Erasmus. Jest też coś o Szkocji i Manchesterze. Do mnie jednak, jako do mola książkowego, najbardziej przemówił artykuł <i>A Girl with a Dream</i>, w którym przedstawiona została bliżej osoba Mary Anne Evans, piszącej pod pseudonimem "George Eliot".</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<b>Numer 57/2016</b></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Gwiazdą jest tutaj popularny wokalista Ed Sheeran. Jeżeli wiec lubicie Eda, koniecznie musicie przeczytać ten artykuł! W dziale <b>People and Lifestyle </b>przybliżony został temat cukru i jego zgubnego wpływu na nasze zdrowie.<b> </b>Dla miłośników mody przygotowany został artykuł <i>Forever in Vogue. </i>Bardzo praktyczne może okazać się także 50 porad, jak mówić po angielsku. A na koniec bardzo dobrze znana już lekcja angielskiego bazująca na piosenkach z Katarzyną Szpotakowską.</div>
.<br />
Różnorodność artykułów sprawi, że każdy znajdzie tu coś dla siebie. Jeżeli więc jeszcze zastanawiacie się nad <i>English Matters, </i>nie róbcie tego! To świetny sposób na kontakt z językiem!Kinga Pacakhttp://www.blogger.com/profile/01616422271002767866noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9093031581114964527.post-55429745167370695262016-05-08T15:37:00.000+02:002016-05-08T15:37:09.308+02:00Love can be ugly sometimes [Ugly Love - Colleen Hoover]<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="45" src="https://www.youtube.com/embed/eTEs_QhWw1A" width="860"></iframe><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjGqloz4tMUuXSPbeWBCE3zixOpWFizyaB7h9O8RPfLZDywbYgWoJz7XaB0r-xQGb1rDEGi6Ljj-O7TD5hEXZLecKGVvwbt3xw1Zc7ce2hpjRFyaktALp9FLZoSvk4obpktEB6feAJ3l-U/s1600/QuickMemo%252B_2016-05-08-12-55-58-1.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjGqloz4tMUuXSPbeWBCE3zixOpWFizyaB7h9O8RPfLZDywbYgWoJz7XaB0r-xQGb1rDEGi6Ljj-O7TD5hEXZLecKGVvwbt3xw1Zc7ce2hpjRFyaktALp9FLZoSvk4obpktEB6feAJ3l-U/s400/QuickMemo%252B_2016-05-08-12-55-58-1.png" width="342" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
To nie będzie kolejna recenzja z serii "Uwielbiam książki Colleen Hoover"! To nie będzie kolejne rozpływanie się nad talentem pisarskim i doskonałością kunsztu autorki!To będzie natomiast pełne żalu przekazanie mojego szczerego zawodu. Bo wiecie z pewnością, że uwielbiam pióro Colleen Hoover i cenię ją za to, co pokazuje czytelnikom w swoich powieściach. Nie tym razem, moi mili!</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
W <i>Ugly Love </i>na warsztat została wzięta pewna brudna miłość dwojga ludzi - Tate i Milesa. Ona przeprowadza się do brata, aby rozpocząć studia i pracę w innym mieście i powoli stanąć na własnych nogach. On to zamknięty w sobie, pełen bólu pilot mieszkający naprzeciwko. Już od pierwszego spotkania coś między zaskakuje, ale droga do szczęścia nie będzie ani przez chwilę prosta.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
I właśnie ta droga do happy endu niespecjalnie mnie zachwyciła. To nie tylko to, że nie mogłam zrozumieć zachowania bohaterów. Nie zawsze muszę się z nimi zgadzać. Co więcej, powinni oni podważać mój sposób myślenia i zmuszać do wyciąga jakichś wniosków. Tutaj, ich postępowanie wywoływało mój szczery sprzeciw. Mój system wartości kłócił się ze sposobem, w jaki była traktowana Tate. Bo ja na jej miejscu już dawno trzasnęłabym drzwiami i nigdy nie wróciła. Nikt nie ma prawa być traktowany, jak śmieć! Na żadnych warunkach! Miles powinien chyba złamać moje serce, tak jak to zrobił z wieloma innymi czytelniczkami. Problem w tym, że jego pełne sprzeczności zachowanie wywoływało tylko moją niechęć. Kiedy poznałam całą historię i wszystko nabrało dla mnie sensu faktycznie poczułam tragedię całej tej opowieści. Cały koszmar, który autorka zgotowała dla swoich fanów dotknął i moje serce. Jednak nie mogłam odczuć wcześniejszych momentów, które miały grać na moich emocjach. Niestety, mało mnie ta powieść nie dotknęła, a po Coollen Hoover właśnie tego się spodziewałam.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Ale nie byłabym tak rozczarowana tą książką, gdybym tylko z treścią się nie zgadzała. Tutaj samej jej artystycznej wartości nie mogłam pojąć. Wszechobecną erotykę można uznać za istotę tej powieści i nieodłączny element problemu, który przedstawia, ale dla mnie zaczęło to już zakrawać o powtarzalność i schematyczność. I naprawdę żałuję, że nie mogę uznać za dobry, rozdzierający serce pomysł, że ktoś nieumiejętność miłości zastępuje seksem. To smutny, naprawdę smuty rodzaj cierpienia. I podczas gdy wcześniej autorka zawsze zachwycała mnie formą książki i sposobem pisania, to tutaj dostajemy tylko narrację prowadzoną zarówno w teraźniejszości przez Tate, jak i w przeszłości przez Milesa. Zabrakło mi jakiegoś artystycznego powiewu tak dobrze nam znanego chociażby z <i>Maybe someday </i>czy <i>Pułapki uczuć.</i></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Może źle podchodzę do tej książki. Może te wszystkie moje emocje to objaw, że <i>Ugly Love </i>spełniło swoje zadanie, bo właśnie to miało mi pokazać i takie refleksje miałam wyciągnąć. Może to pokazuje, że tak naprawdę znów jestem zachwycona kolejną powieścią Colleen Hoover. Na dzień dzisiejszy jednak mówię tej książce "nie!". </div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<i>Colleen Hoover, Ugly Love, str. 338, Wydawnictwo Otwarte, Kraków, 2016</i></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
Kinga Pacakhttp://www.blogger.com/profile/01616422271002767866noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9093031581114964527.post-79609802177606776402016-04-17T18:30:00.000+02:002016-04-17T18:40:54.903+02:00W gościnie u Audrey [Audrey w domu. Wspomnienia o mojej mamie - Luca Dotti, Luigi Spinola]<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="45" src="https://www.youtube.com/embed/bQ1Jo3caCHA" width="860"></iframe>
<br />
<div class="MsoNormal">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjVTn17Bt0zJDWZvSjgNE-sVSuAj1ZQzjXYvJ-N359uih0NfZaOq3yP5W0MBb_yMXc0_hPvUOBubvpFdtxRE8hwHf3UG3ag3mEZSg3oXcrsXiV3p-HuGWPQwlXDLuTX2poaYiHybPn8ik4/s1600/QuickMemo%252B_2016-04-17-18-16-10-1-1.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjVTn17Bt0zJDWZvSjgNE-sVSuAj1ZQzjXYvJ-N359uih0NfZaOq3yP5W0MBb_yMXc0_hPvUOBubvpFdtxRE8hwHf3UG3ag3mEZSg3oXcrsXiV3p-HuGWPQwlXDLuTX2poaYiHybPn8ik4/s400/QuickMemo%252B_2016-04-17-18-16-10-1-1.png" width="393" /></a></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;">Nie ma chyba osoby, która nie kojarzyłaby Audrey Hepburn. Aktorka, modelka, działaczka humanitarna. Matka. Kobieta, która podchodziła do życia bez parcia na szkło, a jej urok osobisty i wrodzona klasa sprawiły, że powszechnie uważana jest za ikonę stylu. W marcu na rynku pojawiła się jej najnowsza biografia. Biografia inna, niż wszystkie, bo napisana przez jej syna.</span><br />
<span style="font-family: inherit;"><br /></span>
<span style="font-family: inherit;">Na początek warto zaznaczyć, że</span><span style="font-family: inherit;"> </span><i style="font-family: inherit;">Audrey w domu </i><span style="font-family: inherit;">nie przypomina typowego życiorysu. Jak mówi sam tytuł - to bardziej wspomnienia dziecka o matce. Dlatego też okres, któremu poświęca się tu najwięcej miejsca to czas po urodzeniu drugiego syna, a zarazem autora tej książki</span><span style="color: #ff3333; font-family: inherit;"> </span><span style="font-family: inherit;">- Luci. Główny układ chronologiczny życia aktorki przełamany zostaje różnego rodzaju wtrąceniami czy mniej znaczącymi wątkami, dodającymi całości jeszcze bardziej osobistego charakteru. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="-webkit-text-stroke-width: 0px; color: black; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; line-height: normal; orphans: auto; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 1; word-spacing: 0px;">
<div style="margin: 0px;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
</div>
<span style="font-family: inherit;">Jest to bowiem pozycja osobista do szpiku kości. Poznajemy w niej jakoby drugie
oblicze Audrey Hepburn. Nie jako aktorki czy modelki, a przede wszystkim matki.
Nie znajdziemy tu stylu typowego dla biografistów, czy prób dociekania informacji. Wszystkie wspomnienia serwowane
są nam z pierwszej ręki, przez co mamy wrażenie pewnego autentyzmu. Stajemy się
nie tylko czytelnikami, ale również
świadkami zdarzeń. Dzięki takiemu ujęciu poznajemy bardziej
prywatną wersję tej znanej aktorki.<span style="color: #c5000b;"> </span>Kobiety,
która kochała gotować, najlepiej czuła się w swej posiadłości La Paisible, a
dla rodziny zrezygnowała z pracy i kariery.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;">Niewątpliwym atutem tej pozycji jest jej oprawa graficzna.
Pojawia się tutaj wiele niepublikowanych wcześniej zdjęć z rodzinnego albumu,
które nie tylko cieszą oko, ale są też prawdziwą gratką dla fanów.<span style="color: #c5000b;"> </span>Ciekawym pomysłem jest zawarcie w książce prywatnych
przepisów Audrey, z których każdy łączy się w jakiś sposób z opisywanymi
wspomnieniami. Wśród nich znajdziemy<span style="color: #c5000b;"> </span>na przykład Hutspot, który jedzono podczas wojny,
czy słynny makaron z sosem pomidorowym i ciasto czekoladowe, bez których Audrey
nie mogła się obejść. Czyż w możliwości przygotowania dań gotowanych przez samą
Audrey Hepburn nie ma czegoś magicznego?</span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;"><i>Audrey w domu.
Wspomnienia o mojej matce </i>to z pewnością pozycja inna niż wszystkie. Swoją
konstrukcją, która przedstawia przed czytelnikami różnego rodzaju wspomnienia,
przepisy i niepublikowane zdjęcia <a href="https://www.blogger.com/null" name="_GoBack"></a>zaskakuje odbiorców i
pokazuje im bardziej prywatny obraz Audrey Hepburn. Dla każdego fana jest to
pozycja obowiązkowa!<i> </i><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;"><i>Luca Dotti, Luigi Spinola, Audrey w domu. Wspomnienia o mojej matce/</i><span style="background-color: white;"><i>Audrey at Home: Memories of My Mother's Kitchen, str. 264, Wydawnictwo Literackie, Kraków, 2016</i></span></span></div>
Kinga Pacakhttp://www.blogger.com/profile/01616422271002767866noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9093031581114964527.post-22600264249196300912016-04-09T11:56:00.000+02:002016-04-09T11:56:54.298+02:00W nowym ciele [Chłopak, który stracił głowę - John Corey Whaley]<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="50" src="https://www.youtube.com/embed/UqN8SRv3lT4" width="860"></iframe>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjJ8_rxWtDbbUvp5TeD1vToRbYuHlFrZv2wMSrp3gK6nqUqQ_gW20FmBLy0IPo_vCgKGg8P9ETchLzCLerVNlxO7BKGgQGDizEQXu7nA4icY5vzLMLLpQrq_jLzVWUQYT3pD5ZG_7NkpWM/s1600/ch%25C5%2582opakt%25C3%25B3rystraci%25C5%2582g%25C5%2582ow%25C4%2599.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjJ8_rxWtDbbUvp5TeD1vToRbYuHlFrZv2wMSrp3gK6nqUqQ_gW20FmBLy0IPo_vCgKGg8P9ETchLzCLerVNlxO7BKGgQGDizEQXu7nA4icY5vzLMLLpQrq_jLzVWUQYT3pD5ZG_7NkpWM/s320/ch%25C5%2582opakt%25C3%25B3rystraci%25C5%2582g%25C5%2582ow%25C4%2599.jpg" width="225" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="background-color: white; font-style: italic; text-align: left;"><span style="font-family: inherit;"><b>Jesteś Travis Coates! Facet, który kopnął śmierć w tyłek, jakby była burym kundlem!</b></span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Gdybym poprosiła Was o wymienienie książki z motywem raka, każdy zrobiłby to bez zastanowienia. Pozycji tego typu jest bowiem na rynku bardzo wiele. Może i nawet za dużo. Na pierwszy rzut oka <i>Chłopak, który stracił głowę</i> jest kolejną powieścią, którą nic nowego nie wniesie do tematu. Nic bardziej mylnego! To bowiem pozycja, która ze starego tematu wyciąga zupełnie nowy problem.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Autor przedstawia czytelnikom Travisa - szesnastoletniego chłopaka, który zachorował na białaczkę limfoblastyczną. Śmierć wydaje się nieunikniona, Travis jednak decyduje się wziąć udział w eksperymencie. Jego głowa zostaje odcięta od ciała i poddana hibernacji, aby potem móc zostać przymocowaną do innego ciała. Czas oczekiwania na powrót nie wydaje się tak długi, jak początkowo sądzono. Już po 5 latach Travis wraca do żywych i musi nauczyć się żyć w zupełnie nowym świecie.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<i>Chłopak, który stracił głowę </i>właśnie ze względu na fabułę jest pozycją zgoła odmienną. Mam jednak poważne wątpliwości, co do prawdziwości przedstawionego w niej eksperymentu. Wydaje mi się to wszystko naprawdę nieprawdopodobne i trochę naciągane. Nie powiem Wam, jak to wygląda z medycznego punktu widzenia, bo nie mam takiej wiedzy, ale na pierwszy rzut oka utworzyła mi się w głowie wizja swego rodzaju science-fiction. Pomimo tego, właśnie takie ujęcie fabuły zaskakuje czytelników. Bo to naprawdę coś nowego. I chociaż to faktycznie historia o chorobie, to pomysł na opowiedzenie jej jest zupełnie inny, niż dotychczas spotykane. Nie będzie tutaj łzawych historii, pożegnań i pytań o niesprawiedliwość losu. Eksperyment stanowi świetny pretekst do prawdziwej istoty książki - rozważań na temat biegu czasu, przykrych konsekwencji choroby i drugich szans, jakie przed nami stoją. Bo właśnie z taką formą wychodzi ku nam John Corey Whaley.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
I gdyby autor zatrzymał się tylko na tych tematach, to wyszłaby z tego naprawdę intrygująca książka. Niestety, całość zdominowała irracjonalna i nielogiczna obsesja głównego bohaterka na punkcie byłej dziewczyny. Nie mówię, że jego działania na początku były niezrozumiałe. W końcu obudził się po pięciu latach w zupełnie obcym świecie. Po pewnym czasie jednak to uparte tkwienie w przeszłości zaczęło nieco przytłaczać, a skupienie się autora głównie na tym temacie zabrało okazję do przedstawienia istotnych aspektów z innych wątków. </div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Autorowi nie można odmówić lekkości w tworzeniu historii. Bardzo przypadł mi do gustu zabieg z nazywaniem rozdziałów ostatnimi słowami z poprzedniego. Całość dzięki temu nabrała ciągłości i spójności. John Corey Whaley pisze z wdziękiem i stylem. Dzięki temu, nawet mimo nieco dziecinnego głównego bohatera, czy nadmiernego skupienia się na jednym wątku, nie można nie polubić tej książki.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<i>Chłopak, który stracił głowę </i>to pozycja, która ma swoje wady. Ma też swoje mocne strony, a gdyby nie pewne kwestie wyszłaby z niej naprawdę świetna opowieść. Teraz jest po prostu dobra, a to wystarczające, żeby przyjrzeć się jej bliżej. Bo naprawdę dobrze się ją czyta, a czasem właśnie tego nam trzeba!</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<i>John Corey Whaley, Chłopak, który stracił głowę/ Noggin, str. 350, Wydawnictwo otwarte, Kraków, 2016</i></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<i><br /></i></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<b>Za możliwość przeczytania książki dziękuję <a href="http://otwarte.eu/">Wydawnictwu Otwarte</a>! </b></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
Kinga Pacakhttp://www.blogger.com/profile/01616422271002767866noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9093031581114964527.post-43829697079409920352016-04-04T09:54:00.002+02:002016-04-04T09:54:50.735+02:00Kilka słów o marcu 2016<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj0mUQFzi16SxK36uvGlIOQAbW7pBspCPDgkn9EQAiEO7dZg53OYAahrW0qFJ_0wgZSNBr2fAIqtKidSMtvIs2glq6PlbCc18IPbR4NusQuCuNwLai7rhiXHv1-FxJd7YgpDIhyiRB2oXg/s1600/books9.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="365" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj0mUQFzi16SxK36uvGlIOQAbW7pBspCPDgkn9EQAiEO7dZg53OYAahrW0qFJ_0wgZSNBr2fAIqtKidSMtvIs2glq6PlbCc18IPbR4NusQuCuNwLai7rhiXHv1-FxJd7YgpDIhyiRB2oXg/s400/books9.jpg" width="400" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-size: x-small;"><a href="http://weheartit.com/">[źródło]</a></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<b style="color: #741b47;">Co u mnie? </b>Marzec to dla mnie kolejny aktywny miesiąc. Pod względem nauki, ale także faktu, że zaangażowałam się w działalność studenckiej organizacji. Choć to naprawdę świetna sprawa, to zabiera jednak bardzo wiele wolnego czasu. W marcu odwiedziłam też Wrocław. Może nie doświadczyłam tych wszystkich zachwytów, które o nim krążą, ale nie zmienia to faktu, że to naprawdę piękne miasto! </div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="color: #741b47;"><b>Co czytałam?</b></span></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiXER9z6fQZqUcDC_ZaZvwcfknB55EdnYYWLsSYngCVHnglJ-L6ush2Vd-oSHrrTKIhsC_ftl2o-Odyct9DJMAkEp1hEDaJnsW7NOkOPXqSSNwF0F8e3zM-H8SZ81zEdtEvu71ao6yBy3s/s1600/booksmarch.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="347" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiXER9z6fQZqUcDC_ZaZvwcfknB55EdnYYWLsSYngCVHnglJ-L6ush2Vd-oSHrrTKIhsC_ftl2o-Odyct9DJMAkEp1hEDaJnsW7NOkOPXqSSNwF0F8e3zM-H8SZ81zEdtEvu71ao6yBy3s/s640/booksmarch.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
1. <a href="http://miedzystronami-agrey.blogspot.com/2016/03/miosc-w-czasach-wojny-secesyjnej.html">Przeminęło z wiatrem - Margaret Mitchell</a><br />
2. <a href="http://miedzystronami-agrey.blogspot.com/2016/03/w-3-kroki-do-klasy-jak-byc-glam.html">Jak być glam. Przewodnik po szczęściu i urodzie - Fleur de Force</a><br />
<br />
Miesiąc zaczęłam z ostatnim tomem <i>Przeminęło z wiatrem. </i>W końcu skończyłam tę powieść i muszę powiedzieć, że jest po prostu cudowna! Dopiero czytając ostatnią część w pełni zrozumiałam jej geniusz i jedno jest pewna - naprawdę trzeba ją znać! Poznałam także <i>Jak być glam, </i>czyli poradnik Fleur de Force. Niestety, choć vlog Fleur jest zdecydowanie warty polecenia, to nie można tego samego powiedzieć o poradniku.<br />
<br />
<b><span style="color: #741b47;">Co na blogu? </span></b><br />
<br />
<ul>
<li><span style="color: #741b47;"><b><a href="http://miedzystronami-agrey.blogspot.com/2016/03/zapowiedzi-i-nowosci-marzec-2016.html">zapowiedzi i nowości</a></b></span></li>
</ul>
<div>
<span style="color: #741b47;"><b>Social media:</b></span></div>
<div>
<ul style="background-color: white; font-family: Lato, sans-serif; font-size: 17.6px; line-height: 24.64px; margin: 0.5em 0px; padding: 0px 2.5em; text-align: center;">
<li style="margin: 0px 0px 0.25em; padding: 0px; text-align: left;"><b><a href="https://www.facebook.com/miedzystronami9793/?ref=aymt_homepage_panel">Facebook</a> </b>- 198 lubi fanpage </li>
<li style="margin: 0px 0px 0.25em; padding: 0px; text-align: left;"><b><a href="https://www.instagram.com/miedzystronami/">Instagram</a></b> - obserwuje 318 osób</li>
<li style="margin: 0px 0px 0.25em; padding: 0px; text-align: left;"><b><a href="https://twitter.com/miedzystronami">Twitter</a></b> - 84 obserwatorów</li>
<li style="margin: 0px 0px 0.25em; padding: 0px; text-align: left;"><b>Snapchat</b> - zapraszam do zaglądania -->miedzystronami</li>
</ul>
<div>
<span style="font-family: Lato, sans-serif;"><span style="font-size: 17.6px; line-height: 24.64px;"><b>Dziękuję!</b></span></span></div>
</div>
<div>
<span style="font-family: Lato, sans-serif;"><span style="font-size: 17.6px; line-height: 24.64px;"><b><br /></b></span></span></div>
<div>
<span style="font-family: Lato, sans-serif;"><span style="font-size: 17.6px; line-height: 24.64px;"><b>Jak minął Wam marzec?</b></span></span></div>
<div>
<span style="color: #741b47;"><b><br /></b></span></div>
<div>
<span style="color: #741b47;"><b><br /></b></span></div>
<div>
<span style="color: #741b47;"><b><br /></b></span></div>
Kinga Pacakhttp://www.blogger.com/profile/01616422271002767866noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9093031581114964527.post-78814729418477166072016-03-22T13:53:00.001+01:002016-03-22T14:02:23.038+01:003 kroki do klasy [Jak być glam. Przewodnik po szczęściu i urodzie - Fleur de Force]<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh2Fh77gAlowwx5MODHYXcZpj8RqLR7Bt7OABha1zIAMxPxMTkvDBQIlGeiF5Eg4mkQZjJSUP-to-v7_dEbqzS5-zB7pNrSI29Z982uiAIsRfTsFic7sAtCaL4Y2IB3PHimumjlN_sXfT8/s1600/12784816_1012888345470222_1585219456_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="393" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh2Fh77gAlowwx5MODHYXcZpj8RqLR7Bt7OABha1zIAMxPxMTkvDBQIlGeiF5Eg4mkQZjJSUP-to-v7_dEbqzS5-zB7pNrSI29Z982uiAIsRfTsFic7sAtCaL4Y2IB3PHimumjlN_sXfT8/s400/12784816_1012888345470222_1585219456_n.jpg" width="400" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<b>Fleur de Force to vloggerka, której filmy docierają do prawie dwóch milionów osób. Była także dwukrotną laureatką Best Vlogger Award magazynu <i>Cosmopolitan. </i>Jej urok osobisty i klasa sprawiają, że dziedzina fashion&beauty stają się dla każdej kobiety jeszcze przyjemniejsze w odbiorze. I to właśnie ze względu na jej osobę postanowiłam sięgnąć po poradnik.</b></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
W <i>Jak być glam </i>Fleur porusza wielu aspektów. Jest coś o urodzie, włosach, modzie, podróżach, a także o zdrowiu, snach czy blogowaniu. I tych różnych aspektów jest tutaj chyba trochę za dużo. Autorka poruszyła wiele tematów, ale tak naprawdę żadnego nie opisała szerzej. Mało jest tutaj praktycznych porad, które mogłyby się przydać, czy pomóc coś zmienić. Dotykają one danej kwestii, nie poświęcają jej jednak głębszej uwagi i nie skupiają się na szczegółach. O większości rzeczy wiedziałam już wcześniej, a moje umiejętności w zakresie makijażu, mody i urody nie są wielce zaawansowane. To pokazuje, że poradnik jest na dość podstawowym poziomie. Na szczęście były także rzeczy ciekawe, jak chociażby te z obszaru blogowania czy przepisy.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Szata graficzna tego poradnika jest po prostu piękna! Urokliwe zdjęcia, ładne rysunki i przyjemny format. Wszystko to sprawia, że książkę naprawdę dobrze się przyswaja. I choć treść mogłaby być lepsza, to właśnie ze względu na wydanie chętnie wrócę jeszcze raz do tej pozycji.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<i>Jak być glam</i> mimo wielkiej sympatii do autorki, nie zrobił na mnie dobrego wrażenia. Piękne wydanie nie było współmierne do treści. Choć znalazłam w poradniku parę ciekawych rzeczy, to jednak całość treści stoi na dość podstawowym poziomie. Zdecydowanie na rynku istnieją ciekawsze pozycje tego typu.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<b><br /></b></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<b>Za możliwość przeczytania<i> Jak być glam? </i>dziękuję <a href="http://www.wydawnictwoliterackie.pl/">Wydawnictwu Literackiemu</a>!</b></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<b><br /></b></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<i>Fleur de Force, Jak być glam/The Glam Guide, str. 225, Wydawnictwo Literackie, Kraków, 2016</i></div>
<br />Kinga Pacakhttp://www.blogger.com/profile/01616422271002767866noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9093031581114964527.post-5657129967772516942016-03-15T10:30:00.000+01:002016-03-15T10:30:10.116+01:00Miłość w czasach wojny secesyjnej [Przeminęło z wiatrem - Margaret Mitchell]<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="45" src="https://www.youtube.com/embed/PgF-rcHcPqE" width="820"></iframe>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEilGOvb6IcVFDBMCtwcearhUSyqqiJ-gfPG5NfLz2yAAVqW7S7frHW9rQf8V96rdAZaC10LEk2BYudSoxF7Gr6U9pRBVbyL32kjsgodgnyD85V-X42roSXhNMZvJjzjTo85vH7lweEJPxM/s1600/QuickMemo%252B_2015-12-31-14-30-17-1.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="395" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEilGOvb6IcVFDBMCtwcearhUSyqqiJ-gfPG5NfLz2yAAVqW7S7frHW9rQf8V96rdAZaC10LEk2BYudSoxF7Gr6U9pRBVbyL32kjsgodgnyD85V-X42roSXhNMZvJjzjTo85vH7lweEJPxM/s400/QuickMemo%252B_2015-12-31-14-30-17-1.png" width="400" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
Są rzeczy w kulturze, który uznać możemy za kultowe. Rzeczy, które ze względu na swoją treść i estetyczne walory zachwycają szerokie grona czytelników na przełomie setek lat. Jedną z takich pozycji jest <i>Przeminęło z wiatrem </i>Margaret Mitchell. Obraz południa podczas wojny secesyjnej, nietuzinkowa główna bohaterka i barwna fabuła to rzeczy, na których nie zatrzymuje się geniusz tej powieście. Choć oczywiście są bardzo ważne.<br />
<br />
Nie da się powiedzieć w kilku zdaniach, o czym jest ta książka. To prawdziwy przekrój przez historię i losy głównych bohaterów. Całość, która doskonale współgra ze sobą.Wszystko obserwujemy z punktu widzenia Scarlett O'Hara. To właśnie jej losy prowadzą nas przez opowieść. Od bywania na salonach w wieku szesnastu lat aż do bycia dorosłą, doświadczoną kobietą. Problemy sercowe, pogoń za pieniądzem, walka o swoje potrzeby. Wyznacznikiem kierunku całej historii jest właśnie Scarlett. Kobieta, która wyzbyła się ograniczeń i społecznych konwenansów. Choć jej zachowanie z moralnego punktu widzenia może razić wielokrotnie, to z drugiej jednak uczy pewnych istotnych rzeczy: żeby nie przejmować się opinią innych, żyć według własnych przekonań i walczyć o to, czego się pragnie. Możemy też bardzo szybko uczyć się na błędach bohaterki i zrozumieć, że każde egoistyczne i bezmyślne zachowanie niesie za sobą konsekwencje. A czasem może być o wiele za późno na naprawę błędów.<br />
<br />
A tłem dla tego wszystkiego jest wojna secesyjna - przygotowania do niej, sam przebieg oraz czas po jej zakończeniu. Powieść może służyć za świetny podręcznik historii. Wszystko prezentowane jest nie z punktu widzenia walczących, lecz zwykłych ludzi. To właśnie dzięki codziennemu życiu obserwujemy przemiany społeczne, zmianę ludzkiej mentalności i próbę odbudowy kraju po wojennych zniszczeniach. Choć znałam wydarzenia tego okresu, to jednak <i>Przeminęło z wiatrem </i>otworzyło mi oczy na tamten czas i losy ludzi. W niezwykle malowniczy sposób pokazało tę część historii i pozwoliło poznać mi ją od podszewki.<br />
<br />
Sama historii chwyciła mnie za serce. Choć początkowo nie mogłam się wciągnąć, a akcja niezwykle mi się dłużyła, to jednak z biegiem czasu i przewracaniem następnych stron pokochałam ją całym sercem. Margaret Mitchell nie można odmówić pisarskiego talentu i malowniczego sposobu przedstawiania faktów. Opowieść czasem powoli spaceruje przez fakty i historię, po czym mknie co sił bez opamiętania. W obu przypadkach zachwyca swym urokiem i wdziękiem. Historię Scarlett czyta się z prawdziwym zaangażowaniem, a kolejne wypadki zmuszają do zastanowienia i wywołują natychmiastowe uwielbienie. Bo tej historii nie można nie pokochać!<br />
<br />
Ciężko powiedzieć coś odkrywczego o książce, którą kochają miliony. Moja krótka opinia nie rzuci nowego światła na tę powieść ani nie zmieni mentalności czytelników. Bo jedno trzeba przyznać: to po prostu pozycja, będąca objawem geniuszu! Przekonało się o tym wiele ludzi przede mną, a teraz i ja! <i>Przeminęło z wiatrem </i>nie można nie pokochać! Nie można się nie zachwycić i nie można nie docenić jej złożoności i niewymownego szyku!<br />
<br />
<i>Margaret Mitchell, Przeminęło z wiatrem/Gone with the wind, Spółdzielnia wydawnicza "Czytelnik", Warszawa, 1988</i><br />
<br />
<br />Kinga Pacakhttp://www.blogger.com/profile/01616422271002767866noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9093031581114964527.post-34643315608404050932016-03-05T11:30:00.000+01:002016-03-05T11:30:47.369+01:00Zapowiedzi i nowości: Marzec 2016<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgjzS6H3i65-krz_Br0Q2V3pC6YsVUbNTt81FKAqLbQkAf_gK4BX5a-UuaG6AVh-yHjnmZBX8ES-Ra9xdQ4iwkdQBImfl1-eM2jDF1eAb-o064O5CinmXWeg4K7QiYdjAGwGGCyb2TAuDY/s1600/zapowiedziinowo%25C5%259Bci.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em; text-align: right;"><span style="font-family: inherit;"></span></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhbJUBKjrjFdDkbV62hLjj_90kv-WTMXbpADO6zM-s9GHWUWz8v_Xo5ykky3dNiUcvhU3XC4PVgonBpdcuTmtOU4rJLFrScO67IWbLU5mbuh3jbqs00xn-9RgrFSejiqxIHDwmfg5hYfjE/s1600/zapowiedziinowo%25C5%259Bci.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="270" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhbJUBKjrjFdDkbV62hLjj_90kv-WTMXbpADO6zM-s9GHWUWz8v_Xo5ykky3dNiUcvhU3XC4PVgonBpdcuTmtOU4rJLFrScO67IWbLU5mbuh3jbqs00xn-9RgrFSejiqxIHDwmfg5hYfjE/s640/zapowiedziinowo%25C5%259Bci.jpg" width="640" /></a></div>
<span style="font-family: inherit;"><br /></span>
<span style="font-family: inherit;">Ależ wiele wspaniałych książkowych nowości czeka na nas w marcu! Aż serce i dusza bolą, że czasu na czytanie wciąż nie dość! Kiedy jednak patrzę na te wszystkie perełki, aż nabieram nowej energii do działania i tworzenia nowych postów. A takiego zapału ostatni bardzo mi brakowało. </span><br />
<span style="font-family: inherit;"><br /></span>
<span style="font-family: inherit;"><br /></span>
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgn6AMpgKS1mCC7H1Mdl1nNjPbCT7400xdeuPUFEnY4ok4fhIIFDAmXZn6PONBCsEM-wS3RRPGJC_u765iC5lakA1wrA2B_7fMPZXXnvgWQfU-tHAJD_n7BgtrkhHWKYp8M0cHFKOE5eZ0/s1600/osobliweicudowneprzypadkiavylavender.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgn6AMpgKS1mCC7H1Mdl1nNjPbCT7400xdeuPUFEnY4ok4fhIIFDAmXZn6PONBCsEM-wS3RRPGJC_u765iC5lakA1wrA2B_7fMPZXXnvgWQfU-tHAJD_n7BgtrkhHWKYp8M0cHFKOE5eZ0/s320/osobliweicudowneprzypadkiavylavender.jpg" width="225" /></a><span style="color: #741b47; font-family: inherit;"><b>Leslve Walton, Osobliwe i cudowne przypadki Avy Lavender, Wydawnictwo SQN, Premiera: 02.03</b></span><br />
<span style="color: #741b47; font-family: inherit;"><b><br /></b></span>
<span style="background-color: white; line-height: 19.5px;"><i><span style="font-family: inherit;">Zbliża się magiczna noc przesilenia letniego...</span></i></span><br />
<span style="background-color: white; line-height: 19.5px;"><i><span style="font-family: inherit;">Noc, w której niebo się otworzy, a powietrze wypełnią deszcz i pióra.</span></i></span><br />
<span style="background-color: white; line-height: 19.5px;"><i><span style="font-family: inherit;">Ava urodziła się ze skrzydłami. Pragnie poznać prawdę, odnaleźć </span></i></span><br />
<i><span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white; line-height: 19.5px;">odpowiedzi na pytania dotyczące jej pochodzenia. Niezwykłe wypadki, cudowne zdarzenia, dziwne zbiegi okoliczności i baśniowe rozterki zaprowadzą ją tam, gdzie nie spodziewała się dotrzeć. Kawałek po kawałku odsłania pełną boleści i trosk historię rodziny Roux. Ava Lavender może być pierwszą, która uniknie zguby i ucieknie obojętności. Czy uda jej się odnaleźć prawdziwą miłość?</span><br style="background-color: white; line-height: 19.5px; margin: 0px; padding: 0px;" /><span style="background-color: white; line-height: 19.5px;">Dramat Avy rozpoczyna się, kiedy wielce pobożny Nathaniel Sorrows bierze ją za anioła, a jego obsesja na punkcie dziewczyny rośnie... </span></span></i><br />
<span style="font-family: inherit;"><br /></span>
<span style="font-family: inherit;"><br /></span>
<span style="background-color: white; line-height: 19.5px;"><span style="font-family: inherit;">Coś jest w tej książce. Może to piękna okładka, a może intrygujący opis. Najbardziej prawdopodobny jest jednak fakt, że to świetnie przeprowadzona akcja promocyjna zrobiła swoje. I wiecie co? Będę kolejną owieczką, która da się nabrać na te zabiegi. Naprawdę baaaardzo chcę poznać tę opowieść!</span></span><br />
<span style="background-color: white; line-height: 19.5px;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #741b47; font-family: inherit;"><span style="background-color: white; line-height: 19.5px;"><b>___________________</b></span></span></div>
<span style="background-color: white; line-height: 19.5px;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span>
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg0FL5LLiQ9-eJJ0E15MAVBGZQNa3jOgwZMwQasZn3K04j-DwPB737NvVf0I8q0e5Kz98wOlUzOqnxqdQnUQGq-AnG9aWE0PzHpQoEnOu5Qr8OkajAaEBzyIROXvlcyeXKDzgizhdbaDhI/s1600/paninoc.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-family: inherit;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg0FL5LLiQ9-eJJ0E15MAVBGZQNa3jOgwZMwQasZn3K04j-DwPB737NvVf0I8q0e5Kz98wOlUzOqnxqdQnUQGq-AnG9aWE0PzHpQoEnOu5Qr8OkajAaEBzyIROXvlcyeXKDzgizhdbaDhI/s320/paninoc.jpg" width="225" /></span></a><br />
<span style="color: #741b47; font-family: inherit;"><b>Cassanra Clare, Pani Noc, Wydawnictwo Mag, Premiera: 30.03</b></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><br /></span>
<i><span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white; line-height: 19.5px;">Nocni Łowcy z Los Angeles są głównymi bohaterami powieści „Pani Noc”, pierwszej odsłony najnowszego cyklu Cassandry Clare zatytułowanego „Mroczne Intrygi”, kontynuacji bestsellerowej serii „Dary Anioła”.</span><br style="background-color: white; line-height: 19.5px; margin: 0px; padding: 0px;" /><span style="background-color: white; line-height: 19.5px;">Minęło pięć lat od wydarzeń przedstawionych w „Mieście Niebiańskiego Ognia”, po których Nocni Łowcy znaleźli się na skraju zagłady. Emma Carstairs nie jest już pogrążoną w żałobie dziewczynką, lecz młodą kobietą, która zamierza za wszelką cenę dowiedzieć się, kto zabił jej rodziców, i pomścić ich śmierć.</span><br style="background-color: white; line-height: 19.5px; margin: 0px; padding: 0px;" /><span style="background-color: white; line-height: 19.5px;">Wraz ze swoim parabatai, Julianem Blackthornem, musi się nauczyć ufać swojemu sercu i rozumowi, gdy odkrywa demoniczny spisek obejmujący zasięgiem całe Los Angeles, od Sunset Strip aż po morskie fale roztrzaskujące się na plażach Santa Monica. Gdyby </span><br style="background-color: white; line-height: 19.5px; margin: 0px; padding: 0px;" /><span style="background-color: white; line-height: 19.5px;">jeszcze serce nie prowadziło jej na manowce…</span><br style="background-color: white; line-height: 19.5px; margin: 0px; padding: 0px;" /><span style="background-color: white; line-height: 19.5px;">Jakby mało było tych komplikacji, brat Juliana Mark – uprowadzony przez faerie przed pięcioma laty – zostaje teraz uwolniony w geście dobrej woli ze strony porywaczy. Faerie rozpaczliwie poszukują mordercy, który zbiera wśród nich krwawe żniwo – i w tych poszukiwaniach potrzebują pomocy Nocnych Łowców. Kłopot w tym, że w krainie faerie czas płynie inaczej i Mark nie tylko prawie się nie postarzał, ale na dodatek nie rozpoznaje nikogo ze swoich bliskich. Czy będzie w stanie naprawdę wrócić na łono rodziny? I czy faerie naprawdę na to pozwolą?</span><br style="background-color: white; line-height: 19.5px; margin: 0px; padding: 0px;" /><span style="background-color: white; line-height: 19.5px;">Oto rozdzierające serce wprowadzenie do nowej serii Cassandry Clare, „Mroczne Intrygi”, wciągająca gra pozorów, pełna magii i obfitująca w przygody Nocnych Łowców.</span></span></i><br />
<div>
<span style="background-color: white; line-height: 19.5px;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div>
<span style="background-color: white; line-height: 19.5px;"><span style="font-family: inherit;">Uwielbiam Dary Anioła! Jestem wśród ludzi, którzy z serią wiążą wiele wspomnień i są jej wielkimi fanami. Choć ostatnia część wciąż przede mną, to już teraz jestem ciekawa, jak wypadnie kontynuacja serii.</span></span></div>
<div>
<span style="background-color: white; line-height: 19.5px;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="background-color: white; line-height: 19.5px;"><span style="color: #741b47; font-family: inherit;"><b>________________</b></span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="background-color: white; line-height: 19.5px;"><span style="color: #741b47; font-family: inherit;"><b><br /></b></span></span></div>
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEij2MXeCtCpDv3y13HKZrUQNJygcVutyk7UHWToTAefp7zSP3zQU3bqJnXjv8H_YbBs6M8UmhIKeOrYIOvw2kpXP8-hCMr4PGrbsdO3txJSAf286shKVWVlh7jX4QpBrUSnZFDYbMdMpmY/s1600/prawdaodziewczynie.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-family: inherit;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEij2MXeCtCpDv3y13HKZrUQNJygcVutyk7UHWToTAefp7zSP3zQU3bqJnXjv8H_YbBs6M8UmhIKeOrYIOvw2kpXP8-hCMr4PGrbsdO3txJSAf286shKVWVlh7jX4QpBrUSnZFDYbMdMpmY/s320/prawdaodziewczynie.jpg" width="225" /></span></a><br />
<span style="color: #741b47; font-family: inherit;"><b>T.R. Richmond, Prawda o dziewczynie, Wydawnictwo Otwarte, Premiera: 02.03</b></span><br />
<span style="color: #741b47; font-family: inherit;"><b><br /></b></span>
<i><span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white; line-height: 19.5px;">Elektryzujący thriller dla fanów Zaginionej dziewczyny i Dziewczyny z pociągu.</span><br style="background-color: white; line-height: 19.5px; margin: 0px; padding: 0px;" /><span style="background-color: white; line-height: 19.5px;">Zwykła dziewczyna, dwadzieścia pięć lat. Trochę zbyt wrażliwa, może nawet ze skłonnościami do autodestrukcji. Otoczona przyjaciółmi i zawsze w kręgu zainteresowania mężczyzn. Pewnie dlatego po każdej imprezie wracała późno do domu.</span><br style="background-color: white; line-height: 19.5px; margin: 0px; padding: 0px;" /><span style="background-color: white; line-height: 19.5px;">Po ostatniej nie wróciła. Jej ciało wyłowiono z rzeki.</span><br style="background-color: white; line-height: 19.5px; margin: 0px; padding: 0px;" /><span style="background-color: white; line-height: 19.5px;">Uczelniany profesor Jeremy Cooke układa strzępki życia Alice Salmon w szokującą historię miłości, obsesji i oszczerstw.</span><br style="background-color: white; line-height: 19.5px; margin: 0px; padding: 0px;" /><span style="background-color: white; line-height: 19.5px;">Studentka. Dziennikarka. Córka.</span><br style="background-color: white; line-height: 19.5px; margin: 0px; padding: 0px;" /><span style="background-color: white; line-height: 19.5px;">Kim jeszcze była? Czas pokaże. Prawda jest zawsze pod powierzchnią.</span></span></i><br />
<div style="background-color: white; line-height: 19.5px; padding: 0px;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; line-height: 19.5px; padding: 0px;">
<i><span style="font-family: inherit;"><br /></span></i></div>
<span style="font-family: inherit;">Powód, dla którego chcę sięgnąć po tę pozycję jest prosty. Naprawdę lubię thrillery. Nie mogę więc przejść obojętnie obok tak dobrze zapowiadającej się pozycji.</span><br />
<span style="font-family: inherit;"><br /></span>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #741b47; font-family: inherit;"><b>________________</b></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #741b47; font-family: inherit;"><b><br /></b></span></div>
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgjGI04Cxogn_BnJgB0M36Hy8a92cxIWraj7LZNM2BC5QPh2dtVOdpqKBYzKaRLXFCMkLupIwjZAxBjGZKxMEI3zhtceh6NT3Rl38_sPsgf6qucn0wRTBVxkS87fRcq8Ag0yoHuZdWBmdc/s1600/audreywdomu.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-family: inherit;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgjGI04Cxogn_BnJgB0M36Hy8a92cxIWraj7LZNM2BC5QPh2dtVOdpqKBYzKaRLXFCMkLupIwjZAxBjGZKxMEI3zhtceh6NT3Rl38_sPsgf6qucn0wRTBVxkS87fRcq8Ag0yoHuZdWBmdc/s320/audreywdomu.jpg" width="225" /></span></a><span style="font-family: inherit;"><br /></span><br />
<span style="color: #741b47; font-family: inherit;"><b>Luca Dotti, Audrey w domu. Wspomnienia o mojej mamie, Wydawnictwo Literackie, Premiera: 02.03</b></span><br />
<span style="color: #741b47; font-family: inherit;"><b><br /></b></span>
<i><span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white; line-height: 19.5px;">Odkryj prywatny świat Audrey Hepburn w niezwykłej bestsellerowej biografii napisanej przez syna aktorki!</span><br style="background-color: white; line-height: 19.5px; margin: 0px; padding: 0px;" /><span style="background-color: white; line-height: 19.5px;">Dziecięce wspomnienia, rodzinne anegdoty, cytaty z prywatnych listów, rysunki, skrupulatnie spisywane i gromadzone przez gwiazdę Hollywood przepisy na ulubione dania, które zapewniły jej doskonałą sylwetkę i przeszło 250 niepublikowanych wcześniej fotografii z domowego archiwum! To wszystko składa się na wyjątkową książkę, którą porównać można jedynie z głośnymi przed kilku laty „Fragmentami” Marilyn Monroe.</span><br style="background-color: white; line-height: 19.5px; margin: 0px; padding: 0px;" /><span style="background-color: white; line-height: 19.5px;">Tym bardziej niezwykła to lektura, że ukazuje osobę zupełnie inną niż ekranowa Audrey-trzpiotka, którą wielbiły tłumy. Lucca Dotti tworzy portret spełnionej matki i żony, doskonałej kucharki, wielbicielki domowego ogniska, która gotowa była porzucić czerwony dywan dla rodzinnych kolacji i przyjęć w ogrodzie. Trzon książki stanowią osadzone w rodzinnym kontekście przepisy kulinarne. Są one jednak smakowitym, ale tylko pretekstem, niecodziennym sposobem na bezprecedensowe pokazanie prawdziwego życia legendy kina, poczynając od dzieciństwa spędzonego w Holandii podczas II wojny światowej, przez karierę w Hollywood, życie aktorki, matki i żony w Rzymie, aż po ostatnie lata spędzone na podróżach po świecie w roli ambasadora UNICEF.</span><br style="background-color: white; line-height: 19.5px; margin: 0px; padding: 0px;" /><span style="background-color: white; line-height: 19.5px;">„Audrey w domu” to rodzaj intymnego albumu, barwnego patchworku pokazującego świat aktorki i tych, których kochała najbardziej – jej dzieci, przyjaciół, zwierzęta. To wyrafinowana i piękna opowieść, która rozwija się od śniadania do lunchu, od lunchu do kolacji, od kolacji do przyjęcia w ogrodzie. Książka, która pozwala nam zajrzeć do domu Audrey przez dziurkę od klucza.</span></span></i><br />
<i><span style="background-color: white; line-height: 19.5px;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></i>
<span style="background-color: white; line-height: 19.5px;"><span style="font-family: inherit;">Audrey Hepburn to jedna z osób, która jest dla mnie wzorem. Z wielu powodów, o których Wam opowiem. Wspomnienia, napisane dodatkowo przez osobę tak dla niej bliską, to coś, czego nie mogę nie poznać!</span></span><br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #741b47; font-family: inherit;"><b>_________________</b></span></div>
<span style="font-family: inherit;"><br /></span>
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEixIRDZ6MOcfGVgCtiUQfwlP8FMr6pn4acs1Cr8uno1E9_S44axkKaJdtHYsEFAJvKu57cUiEN7vkwVMRIm9pWI_EzSCRVGqjlf2sPjOUodc4odnMdHR6OLYbvND9o0-2TtJqYwq7gWJbY/s1600/smakowita+pi%25C4%2599tnastka.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-family: inherit;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEixIRDZ6MOcfGVgCtiUQfwlP8FMr6pn4acs1Cr8uno1E9_S44axkKaJdtHYsEFAJvKu57cUiEN7vkwVMRIm9pWI_EzSCRVGqjlf2sPjOUodc4odnMdHR6OLYbvND9o0-2TtJqYwq7gWJbY/s320/smakowita+pi%25C4%2599tnastka.jpg" width="225" /></span></a><br />
<span style="color: #741b47; font-family: inherit;"><b>Janet Evanovich, Smakowita piętnastka. Stephanie Plum, Wydawnictwo Fabryka Słów, Premiera: 10.03</b></span><br />
<span style="color: #741b47; font-family: inherit;"><b><br /></b></span>
<i><span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white; line-height: 19.5px;">Przepis na katastrofę: Znany kucharz Stanley Chipotle przyjeżdża do Trenton, aby wziąć udziału w konkursie kulinarnym i traci głowę – dosłownie.</span><br style="background-color: white; line-height: 19.5px; margin: 0px; padding: 0px;" /><span style="background-color: white; line-height: 19.5px;">Dodaj przyprawy: Lula jest świadkiem przestępstwa.</span><br style="background-color: white; line-height: 19.5px; margin: 0px; padding: 0px;" /><span style="background-color: white; line-height: 19.5px;">Podkręć ogień: Milion dolarów nagrody dla każdego, kto dostarczy informacji pomocnych w schwytaniu zabójców.</span><br style="background-color: white; line-height: 19.5px; margin: 0px; padding: 0px;" /><span style="background-color: white; line-height: 19.5px;">Zamieszaj: Lula rekrutuje łowczynię nagród Stephanie Plum, aby szybciej znaleźć morderców i zgarnąć forsę.</span><br style="background-color: white; line-height: 19.5px; margin: 0px; padding: 0px;" /><span style="background-color: white; line-height: 19.5px;">Dodaj tajny składnik: Babcia Mazurowa. Tyle w temacie.</span><br style="background-color: white; line-height: 19.5px; margin: 0px; padding: 0px;" /><span style="background-color: white; line-height: 19.5px;">Doprowadź do wrzenia: Stephanie Plum dostaje również zlecenie od Komandosa. Ma wyśledzić zdrajców, którzy starają się doprowadzić do bankructwa jego agencję ochrony.</span><br style="background-color: white; line-height: 19.5px; margin: 0px; padding: 0px;" /><span style="background-color: white; line-height: 19.5px;">Tym razem zniszczeniu ulegają co najmniej 4 samochody, w tym dwa Komandosa.</span></span></i><br />
<span style="font-family: inherit;"><br /></span>
<span style="font-family: inherit;">Lubię te lekkie opowieści o Stephanie Plum. Na odstresowanie idealne. Chętnie więc poznałam tę nową część przygód łowczyni nagród. <a href="http://miedzystronami-agrey.blogspot.com/2016/02/w-szpilkach-po-morderce-smakowita.html">RECENZJA</a></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><br /></span>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #741b47; font-family: inherit;"><b>________________</b></span></div>
<span style="font-family: inherit;"><br /></span>
<span style="font-family: inherit;"><br /></span>
<div class="" style="background-color: white; clear: both; line-height: 24.64px; text-align: center;">
<b><span style="font-family: inherit;">A Wy na co czekacie w tym miesiącu? </span></b></div>
<div class="separator" style="background-color: white; clear: both; line-height: 24.64px;">
</div>
<div class="separator" style="background-color: white; clear: both; line-height: 24.64px;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="background-color: white; color: #212121; line-height: 26px; text-align: center;">
<b><span style="font-family: inherit;">Znajdziecie mnie też na:</span></b></div>
<div style="background-color: white; color: #212121; line-height: 26px;">
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;"><a href="https://www.facebook.com/miedzystronami9793" style="color: #498bbf; text-decoration: none;">FACEBOOK</a> | <a href="https://instagram.com/miedzystronami" style="color: #498bbf; text-decoration: none;">INSTAGRAM</a> | <a href="http://ask.fm/Amelia_Grey" style="color: #498bbf; text-decoration: none;">ASK</a> | <a href="https://twitter.com/Amelia__Grey" style="color: #498bbf; text-decoration: none;" target="_blank">TWITTER</a></span></div>
</div>
<span style="font-family: inherit;"><br /></span>
<br />Kinga Pacakhttp://www.blogger.com/profile/01616422271002767866noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9093031581114964527.post-20938171425973748102016-03-02T12:48:00.001+01:002016-03-02T12:48:57.642+01:00Co się działo w lutym 2016?<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhGApUCIY6lq3M4hlI0o015_aAbv6wCKS-J_VyuHJdw4EKrvafqdsO7YwYFWIrNvs9Lcjuu-3y_Jp2_AGEscCgfCAtKiJceNAjh9PNDvUI2sfX5wetT9gQYLZLTqMF_lWE2NMqtUCQUKIw/s1600/reading22.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="401" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhGApUCIY6lq3M4hlI0o015_aAbv6wCKS-J_VyuHJdw4EKrvafqdsO7YwYFWIrNvs9Lcjuu-3y_Jp2_AGEscCgfCAtKiJceNAjh9PNDvUI2sfX5wetT9gQYLZLTqMF_lWE2NMqtUCQUKIw/s640/reading22.jpg" width="640" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: x-small;"><a href="http://weheartit.com/dashboard">[źródło]</a></span><br />
<br />
<div style="text-align: left;">
<b style="color: #741b47;">Co u mnie? </b>Luty to przede wszystkim koniec sesji oraz długo wyczekiwane ferie. W końcu miałam okazję odpocząć, no i oczywiście nadrobić książkowe zaległości. Choć znów nie czytałam tyle, ile chciałam, to jednak mój wynik jest lepszy niż miesiąc temu. Zregenerowałam siły, naładowałam baterie, a teraz mogę ruszać pełną parą.</div>
<div style="text-align: left;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #741b47;"><b>Co czytałam?</b></span></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhGYxtomwR_A2KoXXRAssWM7zxLG6uxuufkP3YRdXkYhnJSmZmOVH5vLPKX4JX9GsrQj5BLhcYGK4nzI3bLx99vMwppoTABffxvE75ZxRNt9zqg4UEbGWDceGk24dR9kJiiLaKGPFl8JAs/s1600/booksfabruary.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="297" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhGYxtomwR_A2KoXXRAssWM7zxLG6uxuufkP3YRdXkYhnJSmZmOVH5vLPKX4JX9GsrQj5BLhcYGK4nzI3bLx99vMwppoTABffxvE75ZxRNt9zqg4UEbGWDceGk24dR9kJiiLaKGPFl8JAs/s640/booksfabruary.jpg" width="640" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
1. <a href="http://miedzystronami-agrey.blogspot.com/2016/02/pietnascie-lat-po-koncu-swiata-stacja.html">Stacja jedenaście - Emily St. John Mandel</a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
2. <a href="http://miedzystronami-agrey.blogspot.com/2016/02/bo-swiatem-rzadzi-przypadek-dziewczyna.html">Dziewczyna, która igrała z ogniem - Stieg Larsson</a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
3. <a href="http://miedzystronami-agrey.blogspot.com/2016/02/w-szpilkach-po-morderce-smakowita.html">Smakowita Piętnastka. Stephanie Plum - Janet Evanovich</a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Najpierw skończyłam przecudowną <i style="font-weight: bold;">Stację jedenaście. </i>Chyba jeszcze nigdy żadna książka o końcu świata nie przedstawiła mi tej wizji tak realnie. Piękna, wielopoziomowa książka! Następnie poznałam <i style="font-weight: bold;">Dziewczynę, która igrała z ogniem. </i>Wiecie pewnie, że uwielbiam <i>Millenium, </i>dlatego kolejne spotkanie z tą historią i bohaterami było dla mnie po prostu cudownym doświadczeniem! Przeczytałam także <i style="font-weight: bold;">Smakowitą piętnastkę</i>, która jak wszystkie książki o Stephanie Plum była świetną lekturą na odstresowanie. Poznałam także drugi tom <i style="font-weight: bold;">Przeminęło z wiatrem, </i>o którym opowiem już niedługo.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<b><span style="color: #741b47;">Co na blogu? </span></b></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
</div>
<ul>
<li style="text-align: left;"><span style="color: #741b47;"><a href="http://miedzystronami-agrey.blogspot.com/2016/02/zapowiedzi-i-nowosci-luty-2016.html">zapowiedzi i nowości</a></span></li>
<li style="text-align: left;"><span style="color: #741b47;"><a href="http://miedzystronami-agrey.blogspot.com/2016/02/social-media-book-tag.html">SOCIAL MEDIA BOOK TAG</a></span></li>
<li style="text-align: left;"><a href="http://miedzystronami-agrey.blogspot.com/2016/02/english-matters-552015.html">English Matters 55/2015</a></li>
</ul>
<div>
<br /></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="color: #741b47;"><b>Social media:</b></span></div>
<div>
<ul>
<li style="text-align: left;"><b>Facebook </b>- jest Was już 197</li>
<li style="text-align: left;"><b>Instagram</b> - obserwuje 300 osób</li>
<li style="text-align: left;"><b>Twitter</b> - 79 obserwatorów</li>
<li style="text-align: left;"><b>Snapchat</b> - zapraszam do zaglądania -->miedzystronami</li>
</ul>
<div style="text-align: left;">
<b>Dziękuję pięknie!!</b></div>
</div>
<div>
<br /></div>
<br />
<div class="separator" style="background-color: white; clear: both; font-family: Lato, sans-serif; font-size: 17.6px; line-height: 24.64px; text-align: left;">
<b>Jak Wam minął Wasz luty?</b></div>
<div class="separator" style="background-color: white; clear: both; font-family: Lato, sans-serif; font-size: 17.6px; line-height: 24.64px; text-align: left;">
<b><br /></b></div>
<div style="background-color: white; color: #212121; font-family: Lato, sans-serif; font-size: 17.6px; line-height: 26px;">
<b>Zapraszam również na:</b></div>
<div style="background-color: white; color: #212121; font-family: Lato, sans-serif; font-size: 17.6px; line-height: 26px; text-align: start;">
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;"><a href="https://www.facebook.com/miedzystronami9793" style="color: #498bbf; text-decoration: none;">FACEBOOK</a> | <a href="http://instagram.com/amelia__grey" style="color: #498bbf; text-decoration: none;">INSTAGRAM</a> | <a href="http://ask.fm/Amelia_Grey" style="color: #498bbf; text-decoration: none;">ASK</a> | <a href="https://twitter.com/Amelia__Grey" style="color: #498bbf; text-decoration: none;" target="_blank">TWITTER</a></span></div>
</div>
</div>
Kinga Pacakhttp://www.blogger.com/profile/01616422271002767866noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9093031581114964527.post-8895938462685847782016-02-26T17:04:00.001+01:002016-02-26T17:04:21.115+01:00English Matters 55/2015<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiBvRVmtgdpkQaYS6bldVLrKSzQK3mEbvPonpg-lF8bS8zb9rgqf01Vsx6MjS7a-S2aor8MxyePxWGt4ZOthAmJHu2NcKOxWSa_bkXkug5rdp70FVkNjG0wDFLuSzZSuGrbC17tjZPkG70/s1600/QuickMemo%252B_2016-02-26-16-23-27-1.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiBvRVmtgdpkQaYS6bldVLrKSzQK3mEbvPonpg-lF8bS8zb9rgqf01Vsx6MjS7a-S2aor8MxyePxWGt4ZOthAmJHu2NcKOxWSa_bkXkug5rdp70FVkNjG0wDFLuSzZSuGrbC17tjZPkG70/s400/QuickMemo%252B_2016-02-26-16-23-27-1.png" width="393" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<i>English Matters </i>to bardzo dobrze znany magazyn do nauki języka angielskiego. Ciekawe artykuły i wytłumaczone trudniejsze słówka to rzeczy, dzięki którym Wydawnictwo Colorful Media uczyniło naukę prawdziwą przyjemnością. A co znajdziemy w numerze 55/2015?</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Zdecydowanie najbardziej przypadł mi do gustu artykuł "Mrs Potter - J.K. Rowling". Choć wiele przedstawionych faktów z życia autorki już znałam, to jednak, jako wielkiej fance Harry'ego Potter'a, miło mi było przeczytać trochę o jego matce. Kolejny artykuł, który mnie zachwycił to "Voices of Scandinavia". Uwielbiam Skandynawię i marzę o podróży tam pewnego dnia. Artykuł o wielkich muzykach tego regionu był więc niemal stworzony dla mnie. W numerze znajdziemy też coś o pewnym sławnym aktorze - Benie Barnesie, naszych strefach komfortu, czy też brytyjskich nazwiskach. Daniel Sandford zabiera czytelników w podróż do Nowej Zelandii. I kolejny już raz czytając dział <i><b>Travel</b></i> nabrałam ochoty na dalekie, zagraniczne podróże. Chyba już czas wprowadzić marzenia w życie. Dział <b><i>Conversation Matters</i></b> pomaga nam tym razem w porozumieniu się u lekarza. Oprócz tego do numeru dołączony jest materiał <b>I've Got the Look! </b>związany z ubiorem.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Powtarzałam to już wiele razy i powtórzę raz jeszcze. <i>English Matters </i>to naprawdę świetny sposób na utrzymywanie kontaktu z językiem. Różnorodność tematów sprawi, że każdy znajdzie tu coś dla siebie. Polecam gorąco!</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white; color: #212121; line-height: 26px;"><b>Za możliwość przeczytania magazynu <i>English Matters </i>dziękuję Wydawnictwu <a href="http://www.colorfulmedia.pl/produkty,pl,press.html" style="color: #498bbf; text-decoration: none;">Colorful Media</a>!</b></span><span style="background-color: white; color: #212121; line-height: 26px;"> </span></span></div>
<br />Kinga Pacakhttp://www.blogger.com/profile/01616422271002767866noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9093031581114964527.post-21491918036175058022016-02-22T14:33:00.000+01:002016-02-23T10:50:33.145+01:00W szpilkach po mordercę [Smakowita Piętnastka. Stephanie Plum - Janet Evanovich]<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="45" src="https://www.youtube.com/embed/OBwS66EBUcY" width="820"></iframe>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjq4zHgD9y-WgBOzZAdXXBqzVoVlowx8vn0WUZTraFmNViGg7TAFdcCVkYP5KfboO41O-Z5EKBkZwH1DhbBrfrmwRvnsHDRkp1ixpyPGSNoqrCiIycImtUbMAyCZKO-cBQPPFrsKaVK0Ok/s1600/QuickMemo%252B_2016-02-22-12-24-41-1-1.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjq4zHgD9y-WgBOzZAdXXBqzVoVlowx8vn0WUZTraFmNViGg7TAFdcCVkYP5KfboO41O-Z5EKBkZwH1DhbBrfrmwRvnsHDRkp1ixpyPGSNoqrCiIycImtUbMAyCZKO-cBQPPFrsKaVK0Ok/s400/QuickMemo%252B_2016-02-22-12-24-41-1-1.png" width="395" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<b>Kolejne tomy przygód Stephanie Plum mnożą się na książkowym rynku niczym grzyby po deszczu. Niejedna osoba zastanawiała się, gdzie leży sekret popularności przygód tej słynnej łowczyni nagród. Czemu aż tyle osób uwielbia zwariowane perypetie Śliweczki? Powodów jest kilka.</b></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<b>Po pierwsze, książek nie trzeba czytać po kolei.</b> Nie wiem, czy dałabym radę poznać wszystkie tomy z tej serii. Pewnie gdzieś przy siódmym po prostu bym się zmęczyła. Fabuła jest jednak tak skonstruowana, że możemy chwycić dowolną część i po prostu cieszyć się z lektury. Nie dostąpimy uczucia zagubienia w wydarzeniach czy braku znajomości faktów. Każda książka to osobna historia i zupełnie nowa zagadka do rozwiązania. Oczywiście wszystko łączy osoba Stephanie i jej rozterki, ale autorka przytacza nam istotne fakty z poprzednich części, bardzo łatwo więc odnaleźć się w przedstawionej rzeczywistości.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<b>Po drugie, fabuła.</b> W każdym tomie mamy jakąś kryminalną zagadkę do rozwiązania. Zagadkę, która porywa bez reszty. W <i>Smakowitej Piętnastce </i>autorka przedstawia nam znanego kucharza Stanley'a Chipotle'a, który nie wiedzieć czemu, traci głowę tuż przed nosem Luli. Dosłownie. Mordercy teraz ścigają kobietę, aby pozbyć się świadka. Na dodatek wyznaczono nagrodę dla tego, kto znajdzie zabójców kucharza. Jak można się spodziewać, Lula będzie miała na nią chrapkę, a we wszystko zaangażuje Stephanie i Babcię Mazurową. Gdyby tego było mało, Komandos prosi naszą główną bohaterkę o pomoc w związku z problemami w firmie. Przy okazji tego piętnastego tomu miałam poczucie niedosytu jeżeli chodzi o zagadkę. Może to dlatego, że ostatnio czytałam pełne doskonałości <i>Millennium, </i>ale niestety miałam wrażenie, że autorka poszła po najmniejszej linii oporu, a rozwiązanie nie miało nas zaskoczyć, a jedynie zamknąć kolejny tom. Połączenie całości osobą Stephanie i obserwowanie jej perypetii rodzinnych i miłosnych, to również prawdziwa gratka. Sięgnięcie po nowy tom, to jak powrót do domu po długiej nieobecności. Czysta radość!</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<b>Po trzecie, niezobowiązująca sceneria</b>. I tu zaprzeczę trochę moim narzekaniom jeżeli chodzi o niedopracowanie zagadki kryminalnej. Cała seria bowiem napisana jest w bardzo lekkiej tonacji. To nie jest perła literatury, którą czytamy ze względu na geniusz języka czy piękno budowy. To po prostu książka, która idealnie się sprawdzi na odstresowanie. Książka, która swoją prostotą, a czasem wręcz infantylnością sprawia, że kochamy ją całym sercem. Bardzo często brak tu logicznego ciągu przyczynowo-skutkowego, a humor przewyższa racjonalne myślenie. Ale właśnie te rzeczy, które pozornie wydają się wadami, autorka bardzo sprytnie przerobiła w zalety i uwiodła serca wielu czytelników.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<b>Po czwarte, bohaterowie.</b> Janet Evanovich jak nikt inny prezentuje komizm postaci. Główna bohaterka to pierwszy z przykładów. No bo dajcie spokój, kobieta, która ściga przestępców, a sama nie może przestać wpadać w coraz to nowe tarapaty. Albo babcia Mazurowa - śmiała, wyzwolona i nie kryjąca swych seksualnych zainteresowań. Do tego Lula, której samo imię już mnie bawi. No i oczywiście dwóch przystojniaków. Choć wchodzimy tu powoli w schemat, to mimo wszystko, to wciąż dwóch przystojniaków. W tym tomie miłosne życie Stephanie nieco mnie nużyło. Cała książka bowiem przypominała zabawę w kotka i myszkę. I to jest właśnie wada rozdrobnienia serii, bo zamiast przez 100 stron, trwała ona przez cały tom, co niestety było nieco męczące. </div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Tak jak już pisałam wcześniej, serię o przygodach Stephanie Plum należy traktować z przymrużeniem oka. To nie jest powieść kryminalna, która konstrukcją zachwyci najbardziej wymagających. Świetnie jednak sprawdzi się po męczącym tygodniu. <i>Smakowita Piętnastka </i>jest chyba troszkę gorsza od poprzednich tomów serii, które czytałam. Mimo to powrót do tej historii sprawił mi wielką radość. I jedno jest pewne, losów Śliweczki nie da się nie pokochać! </div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<i>Janet Evanovich, Smakowita Piętnastka/Finger Lickin' Fifteen, str. 350, Fabryka Słów, Lublin</i>,<i> 2015</i></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<b>Za możliwość przeczytania <i>Smakowitej Piętnastki </i>dziękuję <a href="http://fabrykaslow.com.pl/">Wydawnictwu Fabryka Słów</a>!</b></div>
<br />Kinga Pacakhttp://www.blogger.com/profile/01616422271002767866noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9093031581114964527.post-53661060617995242652016-02-18T14:21:00.001+01:002016-02-18T14:21:21.155+01:00SOCIAL MEDIA BOOK TAG<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh2S2mR1t6i26n2JBPMV9IWaAILCQjVJO_5Zo83XFCoW2RRdvESIWJjjk-KRPGXFkoYHLFjYn1PG2XurmZtcPabPzCcI2kbff48ZfE3RWIgrcTQHoDnZd4WKcKpUt_Kh1HKbVnywus94tY/s1600/books7.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="353" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh2S2mR1t6i26n2JBPMV9IWaAILCQjVJO_5Zo83XFCoW2RRdvESIWJjjk-KRPGXFkoYHLFjYn1PG2XurmZtcPabPzCcI2kbff48ZfE3RWIgrcTQHoDnZd4WKcKpUt_Kh1HKbVnywus94tY/s640/books7.jpg" width="640" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-size: x-small;"><a href="http://weheartit.com/dashboard">[ŹRÓDŁO]</a></span></div>
<br />
<br />
Social Media Book Tag to już tag dość stary. Pojawiał się na wielu blogach i kanałach. Jest jednak jednym z moich ulubionych, dlatego postanowiłam sama go zrobić i pokazać Wam moje typy.<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<b><span style="color: #741b47;">1. Twitter - twoja ulubiona krótka książka. </span></b></div>
<div style="text-align: center;">
<b><span style="color: #741b47;"><br /></span></b></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgi2vYPmJ7zVhtjVzaycqEC7dmFbNG4S7qRxMEyowJUKfS65vhQgr4B8Md0zrukPzciAq0V3WryFqqI87LNeXOhtk9KLG_qvOTiZUtnFpZKLrLzZwOKUGfi2UMI-EbqivSgNb8YzpuABMM/s1600/wielkigatsby.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em; text-align: left;"></a><a href="https://lh3.ggpht.com/lSLM0xhCA1RZOwaQcjhlwmsvaIQYaP3c5qbDKCgLALhydrgExnaSKZdGa8S3YtRuVA=w300" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://lh3.ggpht.com/lSLM0xhCA1RZOwaQcjhlwmsvaIQYaP3c5qbDKCgLALhydrgExnaSKZdGa8S3YtRuVA=w300" width="320" /></a><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgi2vYPmJ7zVhtjVzaycqEC7dmFbNG4S7qRxMEyowJUKfS65vhQgr4B8Md0zrukPzciAq0V3WryFqqI87LNeXOhtk9KLG_qvOTiZUtnFpZKLrLzZwOKUGfi2UMI-EbqivSgNb8YzpuABMM/s320/wielkigatsby.jpg" width="203" /></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<i>Wielki Gatsby </i>to klimat Nowego Jorku lat 20., świetna fabuła, barwni bohaterowie i piękny język. Czego chcieć więcej? No może jeszcze kilku dodatkowych stron.</div>
<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<b><span style="color: #741b47;">2. Facebook - książka, którą każdy czytał i poczułeś presję, żeby ją przeczytać.</span></b></div>
<div style="text-align: center;">
<b><span style="color: #741b47;"><br /></span></b></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://www.facebookbrand.com/img/fb-art.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://www.facebookbrand.com/img/fb-art.jpg" width="320" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhbCGPt6miGkeLE72Qrx1R8kIjS_F95Xm_kE9Kko4O6uyNpC_c08uNqxVe162F_Vbr-zu-M25Dx0w87Ab4Co_4IzPPE7S4KF3495ghL4vf5yLg-izjc5iMZ-jnERv3GleviQepzkYLCzM8/s1600/hopeless.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhbCGPt6miGkeLE72Qrx1R8kIjS_F95Xm_kE9Kko4O6uyNpC_c08uNqxVe162F_Vbr-zu-M25Dx0w87Ab4Co_4IzPPE7S4KF3495ghL4vf5yLg-izjc5iMZ-jnERv3GleviQepzkYLCzM8/s320/hopeless.jpg" width="225" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Uwielbiam Colleen Hoover! Jej rzeczywisty sposób przedstawiania historii i odwoływanie się do najgłębszych emocji zdecydowanie do mnie przemawiają! Faktem jest jednak, że po moją pierwszą książkę tej autorki - <i>Hopeless - </i>sięgnęłam właśnie kierowana ciekawością wynikającą z wielkiego szumu wokół tej powieści.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<b><span style="color: #741b47;">3. Tumblr - książkę, którą przeczytałeś zanim zdobyła popularność.</span></b></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://www.smfpl.org/files/images/tumblr-logo_0.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="305" src="http://www.smfpl.org/files/images/tumblr-logo_0.jpg" width="320" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgue_DLzclZ5ySP5UOnnIcPdDVujn0H5MuGVMTwiggFpirKBsFDmDJIU7xHkUT72V4XTbwJPEptiNs-vIvlPXdWC6qX7-3MOiHs1YVyYXoP4LYlGhaCO7AZsYwIgLzFQKQaaE1qsqE3iFw/s1600/miastoko%25C5%259Bci.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgue_DLzclZ5ySP5UOnnIcPdDVujn0H5MuGVMTwiggFpirKBsFDmDJIU7xHkUT72V4XTbwJPEptiNs-vIvlPXdWC6qX7-3MOiHs1YVyYXoP4LYlGhaCO7AZsYwIgLzFQKQaaE1qsqE3iFw/s320/miastoko%25C5%259Bci.jpg" width="225" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<i>Dary Anioła </i>czytałam kilka dobrych lat temu. Na długo przed filmem czy serialem. Na długo przed tym, jak wszyscy zaczęli szaleć na punkcie tej serii. Jeszcze nawet nie miałam wtedy bloga i nie miałam gdzie wylać moich zachwytów. Czuję się dumna, że znałam ją tak wcześnie. </div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<b><span style="color: #741b47;"><br /></span></b></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<b><span style="color: #741b47;">4. MySpace - książka, której nie pamiętasz, czy ci się podobała.</span></b></div>
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://logodatabases.com/wp-content/uploads/2012/03/myspace-logo-1024x1024.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="http://logodatabases.com/wp-content/uploads/2012/03/myspace-logo-1024x1024.jpg" width="320" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjbo3G1GwqZJPKwTQCbEoa0QEZM0hylZtC7tU3PtZuq0TINp5eh72Vq2QLccigrtN63Az3htRxvNjcmMay3Vcxhi7Zw-XwisNRxLT3gRgAHPZyQlNKKvVzs3QtG6joeY3rM7lIdooJ17kQ/s1600/geneza.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjbo3G1GwqZJPKwTQCbEoa0QEZM0hylZtC7tU3PtZuq0TINp5eh72Vq2QLccigrtN63Az3htRxvNjcmMay3Vcxhi7Zw-XwisNRxLT3gRgAHPZyQlNKKvVzs3QtG6joeY3rM7lIdooJ17kQ/s320/geneza.jpg" width="220" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Jestem osobą, która raczej zawsze pamięta swoje odczucia, co do przeczytanej książki. Zapominam bardzo często, co się działo, ale zazwyczaj wiem, czy byłam w stosunku do danej pozycji na tak, czy na nie. Jeżeli chodzi o <i>Genezę, </i>to moja opinia na Lubimy czytać przypomina mi, że książka mi się podobała. I to nawet bardzo. Nie mogę sobie jednak przypomnieć żadnych innych wrażeń z lektury.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="color: #741b47;"><b>5. Instagram - książka, która była tak ładna, że musiałeś zrobić jej zdjęcie.</b></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3835642c2693476aa717-d4b78efce91b9730bcca725cf9bb0b37.r51.cf1.rackcdn.com/Multi-Color_Logo_thumbnail200.png" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="http://3835642c2693476aa717-d4b78efce91b9730bcca725cf9bb0b37.r51.cf1.rackcdn.com/Multi-Color_Logo_thumbnail200.png" width="320" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgm4ooR76KE91eI9abQvjd3cl1AzhA1_Xv-frERoAiu4MmgtADRhegseaISapdwQLTcBydGcpOYrbusoQmG5Y4p9Q1VlkmZqLnGg3HiV36RyOI20BTNse3y95iN9FhIZikVnFHHTObB-fA/s1600/szczygie%25C5%2582.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgm4ooR76KE91eI9abQvjd3cl1AzhA1_Xv-frERoAiu4MmgtADRhegseaISapdwQLTcBydGcpOYrbusoQmG5Y4p9Q1VlkmZqLnGg3HiV36RyOI20BTNse3y95iN9FhIZikVnFHHTObB-fA/s320/szczygie%25C5%2582.jpg" width="225" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Robię zdjęcia raczej wszystkim książkom, które czytam. Wiele z nich ma tak piękne okładki, że nie mogę się wprost od tego powstrzymać. Popatrzcie na przykład na okładkę <i>Szczygła. </i>Kupiłam go ostatnio i nie mogę przestać się nią zachwycać. Jest po prostu cudowna!</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="color: #741b47;"><b>6. YouTube - książka, której ekranizacji pragniesz.</b></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://farm6.staticflickr.com/5558/14791054404_89d22f3aa9_o_d.png" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://farm6.staticflickr.com/5558/14791054404_89d22f3aa9_o_d.png" width="320" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiajenZ7AFk4ovpInWViS6vdDP2MMniHj6eCR-KPVDaH2zNHFHKnY6JlHfdaD8j3Tel-q_CtaCbjA3jq5Q4makUmZ-WfB5qe7Cl_8uv4BD7JGy2fl3UcTDfHqaUWitZB-0WsLL7iwIxNXY/s1600/dotykjulii.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiajenZ7AFk4ovpInWViS6vdDP2MMniHj6eCR-KPVDaH2zNHFHKnY6JlHfdaD8j3Tel-q_CtaCbjA3jq5Q4makUmZ-WfB5qe7Cl_8uv4BD7JGy2fl3UcTDfHqaUWitZB-0WsLL7iwIxNXY/s320/dotykjulii.jpg" width="225" /></a></div>
<br />
<br />
Wszyscy wiemy, jak jest z ekranizacjami naszych ulubionych książek. Zazwyczaj zawodzą. Nie mogę jednak przestać się zastanawiać, jak na wielkim ekranie prezentowałby się <i>Dotyk Julii. </i>Choć podobno ma powstać serial na podstawie tej serii, więc może niedługo się przekonam.<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<b><span style="color: #741b47;">7. Lubimyczytać - książka, którą polecasz wszystkim.</span></b></div>
<div style="text-align: center;">
<b><span style="color: #741b47;"><br /></span></b></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://antyapps.pl/wp-content/uploads/2013/07/lubimyczyta%C4%87-logo.png" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="http://antyapps.pl/wp-content/uploads/2013/07/lubimyczyta%C4%87-logo.png" width="320" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiwsUp_kNouYNc6A4a5qzHE1XRgBSd0Wa3J2UxKAc_LK7OYUh5j6y0erxY2NPEyAW_Borq5nUlaMP_SLwkUm4x44MU750-eAwVlmBV_sfmSPytkfB-xijbv6u_2V0wrNa6HLH3mFFpe9YY/s1600/z%25C5%2582odziejkaksi%25C4%2585%25C5%25BC%25C4%2599k.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiwsUp_kNouYNc6A4a5qzHE1XRgBSd0Wa3J2UxKAc_LK7OYUh5j6y0erxY2NPEyAW_Borq5nUlaMP_SLwkUm4x44MU750-eAwVlmBV_sfmSPytkfB-xijbv6u_2V0wrNa6HLH3mFFpe9YY/s320/z%25C5%2582odziejkaksi%25C4%2585%25C5%25BC%25C4%2599k.jpg" width="225" /></a>\</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Polecam ludziom różne książki w zależności od ich czytelniczych preferencji. Uważam jednak, ze <i>Złodziejkę książek </i>powinien przeczytać każdy. Ta książka to jedna z lepszych pozycji, jakie czytałam.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<b>A jakie są Wasze typy w tych kategoriach?</b></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<b><br /></b></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<b>Przedstawiłam Wam <i>Social Media Book Tag, </i>zapraszam Was zatem do wszystkich social media, gdzie możecie znaleźć mój blog:</b></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #212121; font-family: Lato, sans-serif; font-size: 17.6px; line-height: 26px; text-align: center;">
<a href="https://www.facebook.com/miedzystronami9793" style="color: #498bbf; font-family: inherit; font-size: 17.6px; text-decoration: none;">FACEBOOK</a><span style="font-family: inherit; font-size: 17.6px;"> | </span><a href="https://instagram.com/miedzystronami" style="color: #498bbf; font-family: inherit; font-size: 17.6px; text-decoration: none;">INSTAGRAM</a><span style="font-family: inherit; font-size: 17.6px;"> | </span><a href="http://ask.fm/Amelia_Grey" style="color: #498bbf; font-family: inherit; font-size: 17.6px; text-decoration: none;">ASK</a><span style="font-family: inherit; font-size: 17.6px;"> | </span><a href="https://twitter.com/Amelia__Grey" style="color: #498bbf; font-family: inherit; font-size: 17.6px; text-decoration: none;" target="_blank">TWITTER</a> | Snapchat -> miedzystronami</div>
<br />
<br />
<br />
<br />Kinga Pacakhttp://www.blogger.com/profile/01616422271002767866noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9093031581114964527.post-88714859560802624912016-02-13T14:30:00.000+01:002016-02-13T14:30:25.033+01:00Bo światem rządzi przypadek... [Dziewczyna, która igrała z ogniem - Stieg Larsson]<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="45" src="https://www.youtube.com/embed/HgwoOB7V_Zk" width="860"></iframe>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhH3UcdnPgzlTblT5OVjk2GrBFwPxXMGVUY3eemMTWqfHrouDgH6Ak672PXoJOjwYfqorMVXlDCVLA3WzDQwMmvr__-CpJ1x3Pm-2Tg2TVp1PV6FtJbhmO9A-PGImE0xkC1zC86DwY_Myo/s1600/QuickMemo%252B_2016-02-13-13-13-51-1.png" imageanchor="1"><img border="0" height="393" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhH3UcdnPgzlTblT5OVjk2GrBFwPxXMGVUY3eemMTWqfHrouDgH6Ak672PXoJOjwYfqorMVXlDCVLA3WzDQwMmvr__-CpJ1x3Pm-2Tg2TVp1PV6FtJbhmO9A-PGImE0xkC1zC86DwY_Myo/s320/QuickMemo%252B_2016-02-13-13-13-51-1.png" width="400" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Kilka miesięcy temu poznałam w końcu pierwszą część kultowej kryminalnej trylogii Stiega Larssona - <i>Millennium</i>. Zachwytów nie było końca, więc sięgnięcie po kolejną część było dla mnie rzeczą oczywistą. Do tak skonstruowanych historii po prostu chce się wracać!</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Akcja <i>Dziewczyny, która igrała z ogniem </i>dzieje się mniej więcej rok po zakończeniu wydarzeń z poprzedniego tomu. Lisbeth Salander postanawia wybrać się na roczne wakacje i odciąć od całego świata. A w szczególności od Mikaela Blomkvista. Po powrocie w Szwecji czeka na nią prawdziwa burza. Zamordowany zostaje dziennikarz i jego narzeczona, którzy pracowali nad tematem traffickingu. O morderstwo zostaje oskarżona Salander, a jedyną osobą, która zdaje się wierzyć w jej niewinność, jest Blomkvist.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Podobnie, jak w <i>Mężczyznach, którzy nienawidzą kobiet, </i>tak i tutaj akcja nabiera tempa bardzo powoli. W dość długim wstępie poznajemy sekrety podróży Lisbeth i codzienne sprawy Mikaela związane z pracą w "Millennium". W żadnym razie jednak początek nie nudzi! To wszystko za sprawą stylu autora, który nawet opisem robienia zakupów wzbudza moją ciekawość. I właśnie w tym długim wstępie zawiązuje się cała późniejsza akcja. Do głosu dochodzą wydarzenia, nad którymi będziemy potem nie raz się głowić. Jedyną rzeczą, do której się mogę przyczepić to pewne zdarzenie podczas wakacji Lisbeth. Takie małe śledztwo, będące zapowiedzią późniejszych wydarzeń. Sądziłam jednak, że autor jakoś później do niego nawiąże. Tak się niestety nie stało i cała sytuacja okazała się bezsensowna dla książki. No chyba, że coś wypłynie w tomie kolejnym... </div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Kolejny raz będę zachwycać się nad skonstruowaniem zagadki i przebiegiem "śledztwa". Tutaj po prostu każdy najmniejszy szczegół, każda wzmianka ma jakiś sens. Wiele tropów przygotował przed nami autor, pokazał wiele ścieżek, którymi można pójść i tym samym nieustannie zmusza swego czytelnika do zastanowienia i rozmyślania nad faktycznym przebiegiem zdarzeń. I właśnie dlatego tak bardzo uwielbiam te książki. Nie ma tu miejsca na trywialne problemy czy bezmyślne działania. Podczas czytania mózg pracuje na najwyższych obrotach, bo właśnie elokwencja autora nas do tego zmusza. Nie tylko zagadka skonstruowana jest z najwyższą precyzją. Nie można nie zachwycić się też bohaterami. Na pierwszy plan wysuwa się oczywiście Lisbeth Salander. W <i>Dziewczynie, która igrała z ogniem </i>poznajemy jej przeszłość i dowiadujemy się znacznie więcej na temat jej nawyków i codziennych działań. Po prostu uwielbiam tę postać! Wyraźna, nieugięta, z własnymi zasadami i swoim własnym poczuciem moralności. Takich bohaterów się zapamiętuje!</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
W twórczości Stiega Larssona nie brak brutalności. Autor bez skrupułów opisuje rzeczywistość. W tym tomie porusza nieco bardziej problem traffikingu. Choć nie jest to powieść dokumentalna, a kryminalna i wszelkie fakty odbieramy zgoła inaczej, to nie sposób nie zastanowić się nad sytuacją kobiet w ówczesnym świecie. Do tego dochodzą społeczne uprzedzenia i głęboko zakorzenione stereotypy. Właśnie dzięki pokazaniu takich sytuacji możemy wyciągnąć pewne wnioski.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Początkowo miałam wrażenie, że <i>Dziewczynie, która igrała z ogniem </i>czegoś brakuje. Że nie dorównuje poprzedniczce. Szybko jednak opuściło mnie to wrażenie. Lektura pochłonęła mnie całkowicie i kolejny raz nie mogę przestać zachwycać się zdolnościami Stiega Larssona. Wiem też, że z ogromną chęcią sięgnę po zakończenie tej trylogii.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<i>Stieg Larsson, Dziewczyna, która igrała z ogniem/Flickan som lekte med elden, str. 700, Wydawnictwo Czarna Owca, Warszawa, 2009 (Wydanie pierwsze)</i></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
Kinga Pacakhttp://www.blogger.com/profile/01616422271002767866noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9093031581114964527.post-23800017713068544722016-02-09T13:19:00.000+01:002016-02-09T13:19:19.404+01:00Piętnaście lat po końcu świata [Stacja jedenaście - Emily St. John Mandel]<div style="text-align: center;">
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="45" src="https://www.youtube.com/embed/Cu-BQC0e5Ck" width="860"></iframe>
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi2t42Yvka_XecXlxAbDsfpjKhnKhl2iMsvSTuL3MviqlFMaeoZETOmCHEgldDD8PzEYXi0jZUajPkZCeZ_TbVSuIlfAtvooRC6jqzqWkAX2hGDKHEHXEN9igAjR6bEedsks_k7DMhdqrQ/s1600/stacjajedena%25C5%259Bcie.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi2t42Yvka_XecXlxAbDsfpjKhnKhl2iMsvSTuL3MviqlFMaeoZETOmCHEgldDD8PzEYXi0jZUajPkZCeZ_TbVSuIlfAtvooRC6jqzqWkAX2hGDKHEHXEN9igAjR6bEedsks_k7DMhdqrQ/s400/stacjajedena%25C5%259Bcie.jpg" width="356" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Bardzo łatwo przyzwyczaić się do dobrego życia. Nad istnieniem pewnych rzeczy już się niemal nie zastanawiamy. Taki prąd na przykład. Naciskamy włącznik i jest. Albo Internet. Odpalamy komputer a przed nami rozciąga się niczym Ocean Spokojny cały zasób informacji, które aż proszą, żeby z nich skorzystać. Wyobrażacie sobie podróż do obcego miasta bez Google Maps i Jak dojadę? Ja też nie! Albo kultura. Całe zbiory dziedzictwa narodów, z których możemy korzystać i je podziwiać. A gdyby to wszystko miało nagle zniknąć? Gdyby zostało nam odebrane, a cywilizacja cofnęła się o setki lat? Co byśmy zrobili?</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Właśnie taki świat pozostawiła przed nami Emily St. John Mandel. Pokazała, że w jednej chwili wszystko może zniknąć. Nasi bliscy mogą odejść, a nam przyjdzie żyć w polowych warunkach, zdobywać rzeczy, które wcześniej były na wyciągnięcie ręki i każdym okruchem silnej woli walczyć o przetrwanie. Historię poznajemy za pośrednictwem kilku osób: Arthura Leandera - aktora, który w dzień katastrofy umiera na zawał serca na scenie, Jeevana Chaudhary - byłego paparazzi, uczącego się teraz na ratownika medycznego, który wbiega na scenę, aby uratować aktora oraz Kirsten Raymonde - dziecięcej aktorki, która piętnaście lat po ataku wirusy grypy gruzińskiej wędruje wraz z Podróżującą Symfonią i wystawia sztuki Szekspira w osadach nowego świata.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
To, co najbardziej pokochałam w tej książce, to jej wielowymiarowość. Opowieść nie toczy się w typowy sposób. Autorka skacze pomiędzy wydarzeniami i czasem ciężko rozgryźć, co jest historią właściwą. Tak naprawdę bowiem, świat po ataku wirusa to tylko przykrywka do przedstawienia losów ludzkich. Do zobrazowania blasków i cieni popularności, dylematów moralnych związanych z pracą i wszelkich zakrętów, do których doprowadzi nas życie. <i>Stacja jedenaście </i>ma kilka czasów akcji, które ciągle się przeplatają, a wiadomości, które z nich uzyskujemy, tworzą doskonałą całość. </div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Autorka bardzo barwnie maluje rzeczywistość. Czytając książkę, miałam wrażenie, że wszystko mogło się wydarzyć rzeczywiście, a nie, że jest tylko wizją autorki. Nietrwałość świata silnie oddziałuje na emocje czytelnika i zmusza do zastanowienia nad tym, co naprawdę w życiu się liczy. Bo gdyby świat miałby się jutro skończyć, co chcielibyśmy ocalić? Takie tematy pojawiały się już nie raz, ale dopiero ta książka tak realistycznie pokazała mi ten aspekt. W <i>Stacji jedenaście </i>pokazane mamy też próby odbudowy cywilizacji i wszelkie trudy, jakie wiążą się z życiem w zupełnie nowym świecie. W świecie, w którym każda stała została człowiekowi odebrana. Całość wypełniona jest subtelnością i klasą, a z każdą stroną, chcemy więcej!</div>
<br />
<i>Stacja jedenaście </i>to po prostu piękna powieść! Wybija się spośród wszelkich książek o zagładzie i końcu świata i pokazuje, co tak naprawdę takie wydarzenie znaczyłoby dla ludzkości. Nie brak tu momentów, które budzą przemyślenia. A wszystko napisane jest z niespotykanym wdziękiem. Takie książki naprawdę chce się czytać!<br />
<br />
<i>Emily St. John Mandel, Stacja jedenaście/Station Eleven, str. 400, Wydawnictwo Papierowy Księżyc, Słupsk, 2015</i><br />
<i><br /></i>
<b>Za możliwość przeczytania <i>Stacji jedenaście </i>dziękuję Wydawnictwu <i>Papierowy Księżyc!</i></b><br />
<b><i><br /></i></b>Kinga Pacakhttp://www.blogger.com/profile/01616422271002767866noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9093031581114964527.post-65408856827813890322016-02-06T16:35:00.000+01:002016-02-06T16:35:28.153+01:00Zapowiedzi i nowości: Luty 2016<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiwHukEJ9aA4GYt3UVSYrF2aWQpujab26Vu5CxEIOmhJwUEEbr6FcTH7OAb3cp7mxvsEor0JbanrNar6IA37UbpvTvXxvVx624eOZrd41pPHKUlZC4J5fm6_ezEBOjzBJdKMGhX-fygcgg/s1600/zapowiedziinowo%25C5%259Bci.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="270" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiwHukEJ9aA4GYt3UVSYrF2aWQpujab26Vu5CxEIOmhJwUEEbr6FcTH7OAb3cp7mxvsEor0JbanrNar6IA37UbpvTvXxvVx624eOZrd41pPHKUlZC4J5fm6_ezEBOjzBJdKMGhX-fygcgg/s640/zapowiedziinowo%25C5%259Bci.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
W lutym wydawnictwa przygotowały dla nas prawdziwe perełki. Jest w czym wybieram, to pewne. Różne gatunki, różne historie. Każdy znajdzie coś dla siebie. A oto, co zainteresowało mnie.<br />
<br />
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhdw7DwBQq0SdNKkPtY991WZLwrf2Fj3qwk36WBGV1mYlzNi_ziotoT2sNmtwy7uqIBYohVUC-30UUCfNkDjg3kgqCqKY0-zzvq-kq7KMNEXCUG5AlgPiBxSiFnG5eVk-YoZYzpjw0VvRo/s1600/liniaserc.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhdw7DwBQq0SdNKkPtY991WZLwrf2Fj3qwk36WBGV1mYlzNi_ziotoT2sNmtwy7uqIBYohVUC-30UUCfNkDjg3kgqCqKY0-zzvq-kq7KMNEXCUG5AlgPiBxSiFnG5eVk-YoZYzpjw0VvRo/s320/liniaserc.jpg" width="225" /></a><br />
<b>Rainbow Rowell,<i> Linia serc</i>, Wydawnictwo Otwarte, Premiera: 03.02</b><br />
<br />
<span style="font-family: inherit;"><i><span style="background-color: white; line-height: 19.5px;">Najlepsza historia miłosna od czasu wynalezienia telefonu!</span><br style="background-color: white; line-height: 19.5px; margin: 0px; padding: 0px;" /><span style="background-color: white; line-height: 19.5px;">Georgie McCool, scenarzystce komedii z Los Angeles, pozornie udało się połączyć pracę z życiem rodzinnym. Ma cudowne córeczki Alice i Noomi, opiekuńczego męża Neala i piękny dom na przedmieściach. Jednak w jej małżeństwie od dawna coś nie gra, a Georgie nie ma odwagi ani czasu, by zmierzyć się z problemami.</span><br style="background-color: white; line-height: 19.5px; margin: 0px; padding: 0px;" /><span style="background-color: white; line-height: 19.5px;">Gdy zamiast świętować z rodziną Boże Narodzenie w mroźnej Nebrasce, wybiera pracę, jej małżeństwo jest o włos od rozpadu. Neal nie odpowiada na telefony, obecność czarującego Setha komplikuje sprawy jeszcze bardziej, a zamęt w sercu nie pozwala Georgie skoncentrować się na pisaniu śmiesznych dialogów.</span><br style="background-color: white; line-height: 19.5px; margin: 0px; padding: 0px;" /><span style="background-color: white; line-height: 19.5px;">Gdy sytuacja wydaje się beznadziejna, z pomocą przychodzi jej tajemniczy żółty telefon.</span></i></span><br />
<span style="background-color: white; line-height: 19.5px;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span>
<span style="background-color: white; line-height: 19.5px;"><span style="font-family: inherit;"><i>Fangirl </i>tej autorki wspominam bardzo miło. Mam nadzieję, że <i>Linia serc </i>też będzie taką ciepłą historią. </span></span><br />
<span style="background-color: white; line-height: 19.5px;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span>
<div style="text-align: center;">
<span style="background-color: white; line-height: 19.5px;"><span style="color: #741b47; font-family: inherit;"><b>_________________</b></span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="background-color: white; font-family: Georgia, 'Times New Roman', Times, serif; font-size: 13px; line-height: 19.5px;"><span style="color: #741b47;"><br /></span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhrxYv_qnE50lGmrS5GK5IOQ90i3zizlHNWIbQLvNB5c-LikIhCppA1e6TpXz9NsJebVdUn6bPfKwdpR7hyphenhyphenRkxGWdcjq2ZcfwHIonJ5NNia2mIQVJUIcU_CYvPFqERAPy-cFeAqjWt53_c/s1600/%25C5%2582ab%25C4%2599dzi%25C5%259Bpiew.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="315" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhrxYv_qnE50lGmrS5GK5IOQ90i3zizlHNWIbQLvNB5c-LikIhCppA1e6TpXz9NsJebVdUn6bPfKwdpR7hyphenhyphenRkxGWdcjq2ZcfwHIonJ5NNia2mIQVJUIcU_CYvPFqERAPy-cFeAqjWt53_c/s400/%25C5%2582ab%25C4%2599dzi%25C5%259Bpiew.jpg" width="400" /></a></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white; line-height: 19.5px;"><b>Robert McCammon, <i>Łabędzi śpiew</i>, Wydawnictwo Papierowy Księżyc, Premiera: 17.02</b></span></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white; line-height: 19.5px;"><b><br /></b></span></span></div>
<div style="text-align: left;">
<i style="text-align: center;"><span style="background-color: white; font-family: inherit; line-height: 19.5px; text-align: start;">Siostra, która w gruzach Manhattanu znajduje dziwny szklany artefakt, będący katalizatorem przemian… Joshua Hutchins, były zapaśnik, który chroni się przed opadem promieniotwórczym na stacji benzynowej w Nebrasce… I ona, dziewczynka obdarzona szczególnym darem, która wędruje wraz z Joshem do miasta w Missouri, gdzie zacznie uzdrawiać. </span><br style="background-color: white; line-height: 19.5px; margin: 0px; padding: 0px; text-align: start;" /><span style="background-color: white; font-family: inherit; line-height: 19.5px; text-align: start;">Lecz przedwieczna moc, która zniszczyła Ziemię, wciąż zaciąga rekrutów do swej nieznużonej armii. Nie zawaha się sięgnąć po uzdrowicielkę…</span></i></div>
<div style="text-align: left;">
<i style="text-align: center;"><span style="background-color: white; font-family: inherit; line-height: 19.5px; text-align: start;"><br /></span></i></div>
<div style="text-align: left;">
<i style="text-align: center;"><span style="background-color: white; font-family: inherit; line-height: 19.5px; text-align: start;"><br /></span></i></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="text-align: center;"><span style="background-color: white; font-family: inherit; line-height: 19.5px; text-align: start;">Całość brzmi naprawdę ciekawie. Dodatkowo powieść została uznana za jedną z najlepszych książek o zagładzie ludzkości w historii literatury. I jak tu przejść obok niej obojętnie?</span></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="text-align: center;"><span style="background-color: white; font-family: inherit; line-height: 19.5px; text-align: start;"><b><br /></b></span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="text-align: center;"><span style="background-color: white; font-family: inherit; line-height: 19.5px; text-align: start;"><span style="color: #741b47;"><b>____________________</b></span></span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjS-tGdVljA9TK3McQBBWRdUxH4D7lZvNuFsIUeodoW9gnR4LorcKhuUbs0xKKPox6gQ6PYmsnBd3NB-4sYu7lOLWEsTznlU0VtNJMFAAKOBGhefwdNiI0U1cc1g_LqtIKoTFTL9ObScNQ/s1600/%25C5%2582ab%25C4%2599dzi+%25C5%259Bpiew1.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_wK1SkxIytgBQmVr6VwpEpzmsCN3J46jSqk1hJNelqvNm9_OZKoZfWqxeTafAAOmoslBd2o0z8Fpu7WNO5b1Y128bZ0It25-GHOwWvX79D3rFWDrM0QP653Hga8KYuBirgqZlBwQxi7M/s1600/magonia.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_wK1SkxIytgBQmVr6VwpEpzmsCN3J46jSqk1hJNelqvNm9_OZKoZfWqxeTafAAOmoslBd2o0z8Fpu7WNO5b1Y128bZ0It25-GHOwWvX79D3rFWDrM0QP653Hga8KYuBirgqZlBwQxi7M/s320/magonia.jpg" width="225" /></a></div>
<b>Martia Dahvana Headley, <i>Magonia</i>, Wydawnictwo Galeria Książki, Premiera: 03.02</b><br />
<b><br /></b>
<i><span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white; line-height: 19.5px;">Aza Ray Boyle topi się w powietrzu. Od dzieciństwa cierpi na tajemniczą chorobę płuc, z którą ciężko jest oddychać, mówić – w ogóle żyć. Kiedy więc Aza zauważa statek na niebie, jej rodzina przypisuje to skutkom ubocznym zażywania leków. Aza jednak nie wierzy, by była to halucynacja. Słyszy ze statku głos wzywający ją po imieniu.</span><br style="background-color: white; line-height: 19.5px; margin: 0px; padding: 0px;" /><span style="background-color: white; line-height: 19.5px;">Tylko jej przyjaciel, Jason, słucha. Jason, na którego zawsze może liczyć. Jason, do którego chyba czuje coś więcej niż przyjaźń. Ale zanim Aza ma okazję poważniej się nad tym zastanowić, dzieje się coś strasznego. Aza odchodzi z naszego świata, by znaleźć się w innym.</span><br style="background-color: white; line-height: 19.5px; margin: 0px; padding: 0px;" /><span style="background-color: white; line-height: 19.5px;">Magonia.</span><br style="background-color: white; line-height: 19.5px; margin: 0px; padding: 0px;" /><span style="background-color: white; line-height: 19.5px;">Ponad chmurami, w krainie statków handlowych, Aza nie jest już tą słabą, umierającą istotą, którą była wcześniej. W Magonii po raz pierwszy swobodnie oddycha. Co więcej, ma potężną moc – lecz gdy już zaczyna panować nad swoim życiem, odkrywa, że zbliża się wojna między Magonią a Ziemią. W jej rękach spoczywa los całej ludzkości – i chłopca, który ją kocha. Po której stronie opowie się Aza?</span></span></i><br />
<i><span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white; line-height: 19.5px;"><br /></span></span></i>
<span style="background-color: white; line-height: 19.5px;">Ta okładka po prostu mnie czaruje. A do tego opis. Zapowiada się naprawdę ciekawie...</span><br />
<span style="background-color: white; line-height: 19.5px;"><br /></span>
<div style="text-align: center;">
<span style="background-color: white; line-height: 19.5px;"><span style="color: #741b47;"><b>__________________</b></span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="background-color: white; line-height: 19.5px;"><span style="color: #741b47;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: left;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgEFGybFXSKneUvlmJPG4kxzDuIipZi5dKRLOdGV4IzcrFYzVO19qY3MI5TAtCZ8NoJi6z3DvkY-kBLoEu0ExiPWuVAtvIm7MPJ7BD4P3b_xfmqjMno42Oj2Zwp_gKQGbd5LpxAPwlNNBU/s1600/sze%25C5%259B%25C4%2587serc.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgEFGybFXSKneUvlmJPG4kxzDuIipZi5dKRLOdGV4IzcrFYzVO19qY3MI5TAtCZ8NoJi6z3DvkY-kBLoEu0ExiPWuVAtvIm7MPJ7BD4P3b_xfmqjMno42Oj2Zwp_gKQGbd5LpxAPwlNNBU/s320/sze%25C5%259B%25C4%2587serc.jpg" width="225" /></a><b>L.H.Cosway, <i>Sześć serc</i>, Wydawnictwo Filia, Premiera: 10.02</b></div>
<div style="text-align: left;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: left;">
<i><span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white; line-height: 19.5px;">Poznajcie opowieść, Jaya Fieldsa, iluzjonisty, mentalisty, spryciarza.</span><br style="background-color: white; line-height: 19.5px; margin: 0px; padding: 0px;" /><span style="background-color: white; line-height: 19.5px;">Myślę trójkątami. Wy myślicie liniami prostymi.</span><br style="background-color: white; line-height: 19.5px; margin: 0px; padding: 0px;" /><span style="background-color: white; line-height: 19.5px;">Pokażę Wam stół i przekonam, że to krzesło.</span><br style="background-color: white; line-height: 19.5px; margin: 0px; padding: 0px;" /><span style="background-color: white; line-height: 19.5px;">Dym i lustra, sztuczki i triki. Oszukuję i zwodzę.</span><br style="background-color: white; line-height: 19.5px; margin: 0px; padding: 0px;" /><span style="background-color: white; line-height: 19.5px;">Ale przede wszystkim stawiam na dobre przedstawienie.</span><br style="background-color: white; line-height: 19.5px; margin: 0px; padding: 0px;" /><span style="background-color: white; line-height: 19.5px;">Wszyscy sądzą, że zabiłem człowieka, ale nie zrobiłem tego. Pragnę zemsty. Pragnę jej dla siebie i dla niej. Chcę rewanżu dla całej naszej szóstki. Ona mnie nie pamięta, choć jest przyczyną tego wszystkiego. Będzie moją nagrodą, gdy wszystko dobiegnie końca. Jeśli tylko okażę się dość silny.</span><br style="background-color: white; line-height: 19.5px; margin: 0px; padding: 0px;" /><span style="background-color: white; line-height: 19.5px;">Zatem śmiało, wybierzcie kartę. Wejdźcie i obejrzyjcie przedstawienie. Spójrzcie na moje dłonie, przyjrzyjcie się uważnie, tak byście nie widzieli tego, co się dzieje naprawdę. Zniszczę wasz świat w świetle reflektorów. Nie zorientujecie się co robię, dopóki nie będzie za późno. Mam tylko jedno serce, a kiedy moje wielkie oszustwo dobiegnie końca, wręczę je właśnie jej.</span><br style="background-color: white; line-height: 19.5px; margin: 0px; padding: 0px;" /><span style="background-color: white; line-height: 19.5px;">Usiądźcie wygodnie, znajdujecie się na początku jazdy z piekła rodem.</span></span></i></div>
<div style="text-align: left;">
<i><span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white; line-height: 19.5px;"><br /></span></span></i></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white; line-height: 19.5px;">Magia. Tajemnica. No proszę Was, ja muszę poznać tę powieść! </span></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white; line-height: 19.5px;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #741b47; font-family: inherit;"><span style="background-color: white; line-height: 19.5px;"><b>____________________</b></span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #741b47; font-family: inherit;"><span style="background-color: white; line-height: 19.5px;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: left;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhoY_SEr7j3jjL49EGoKcYZMyoubdcIz5C-5s5rC5t5a2QaXaAcjoq8kEQGxRMwSOPYvH5VrO4Pl203dEpigGM6NfEImPkrJpEUf53XhmUBMLHfO5dru_GEyzXZg6EHRJ_8N-hZiUMI8qU/s1600/chc%25C4%2599ci%25C4%2599us%25C5%2582ysze%25C4%2587.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhoY_SEr7j3jjL49EGoKcYZMyoubdcIz5C-5s5rC5t5a2QaXaAcjoq8kEQGxRMwSOPYvH5VrO4Pl203dEpigGM6NfEImPkrJpEUf53XhmUBMLHfO5dru_GEyzXZg6EHRJ_8N-hZiUMI8qU/s320/chc%25C4%2599ci%25C4%2599us%25C5%2582ysze%25C4%2587.jpg" width="225" /></a><span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white; line-height: 19.5px;"><b>Diane Chamberlain, <i>Chcę Cię usłyszeć</i>, Wydawnictwo Prószyński i S-ka, Premiera: 09.02</b></span></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white; line-height: 19.5px;"><b><br /></b></span></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="background-color: white; line-height: 19.5px;"><i><span style="font-family: inherit;">Obietnica złożona przez Laurę Brandon umierającemu ojcu była prosta: odwiedziny u starszej kobiety, o której wcześniej nie słyszała, a która nie pamięta nic poza odległą przeszłością. Wizyta u Sarah Tolley wydawała się niewielkim poświęceniem. Rzecz jednak w tym, że obietnica Laury skutkuje kolejną śmiercią. Jej męża. Świadkiem samobójstwa była ich pięcioletnia córka Emma, która nie chce o tym mówić... nie chce wcale mówić. Zdruzgotana, gnębiona poczuciem winy Laura kontaktuje się z jedyną osobą, która może być w stanie jej pomóc. Mężczyzną, którego spotkała tylko raz przed sześciu laty. Który nie wie, że jest prawdziwym ojcem Emmy. Próbując spełnić obietnicę daną ojcu i pomóc własnej córce Laura odkrywa opowieść o miłości i rozpaczy, o odwadze i niewypowiedzianym złu, opowieść okrytą całunem milczenia... </span></i></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="background-color: white; line-height: 19.5px;"><i><span style="font-family: inherit;"><br /></span></i></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="background-color: white; line-height: 19.5px;">Uwielbiam pióro Diane Chamberlain. Mówiłam to nie raz i pewnie jeszcze nie raz powtórzę. Z tego względu w tym zestawieniu nie mogło zabraknąć jej najnowszej książki.</span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="background-color: white; line-height: 19.5px;"><br /></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #741b47;"><span style="background-color: white; line-height: 19.5px;"><b>__________________</b></span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #741b47;"><span style="background-color: white; line-height: 19.5px;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: left;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiWCqz3XRi1zWAgu7ia4lgxC0ac-GfHJ1ooyPRjhiJOxkkimMSQSbx1fci70v3_ym9mcFEt7z3Gi9cQbmJqVMv66rBGIhHMhaQP3iDOP3cKW1qZKTbwOQDIAJWhndJSFe5OmAKDvksmhc8/s1600/ma%25C5%2582yprzyjaciel.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiWCqz3XRi1zWAgu7ia4lgxC0ac-GfHJ1ooyPRjhiJOxkkimMSQSbx1fci70v3_ym9mcFEt7z3Gi9cQbmJqVMv66rBGIhHMhaQP3iDOP3cKW1qZKTbwOQDIAJWhndJSFe5OmAKDvksmhc8/s320/ma%25C5%2582yprzyjaciel.jpg" width="225" /></a><span style="background-color: white; line-height: 19.5px;"><b>Donna Tartt, <i>Mały przyjaciel</i>, Wydawnictwo Znak, Premiera: 17.02</b></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="background-color: white; line-height: 19.5px;"><b><i><span style="font-family: inherit;"><br /></span></i></b></span></div>
<div style="text-align: left;">
<i><span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white; line-height: 19.5px;">Alexandria w stanie Missisipi, Dzień Matki. Mały Robin Dufresnes zostaje powieszony na drzewie w ogródku rodziców. Dwanaście lat później zagadka jego śmierci pozostaje nierozwiązana. Harriet, która była niemowlęciem w momencie śmierci brata, postanawia znaleźć i ukarać mordercę i scalić rodzinę, która rozpadła się po tej tragedii.</span><br style="background-color: white; line-height: 19.5px; margin: 0px; padding: 0px;" /><span style="background-color: white; line-height: 19.5px;">Uzbrojona w wiedzę zaczerpniętą z książek przygodowych, Harriet, w towarzystwie najlepszego przyjaciela, szuka zemsty w śmiertelnie niebezpiecznym półświatku amerykańskiego Południa.</span></span></i></div>
<div style="text-align: left;">
<i><span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white; line-height: 19.5px;"><br /></span></span></i></div>
<div style="text-align: left;">
<i><span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white; line-height: 19.5px;"><br /></span></span></i></div>
<div style="text-align: left;">
<i><span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white; line-height: 19.5px;"><br /></span></span></i></div>
<div style="text-align: left;">
<i><span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white; line-height: 19.5px;"><br /></span></span></i></div>
<div style="text-align: left;">
<i><span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white; line-height: 19.5px;"><br /></span></span></i></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white; line-height: 19.5px;">Nie czytałam jeszcze żadnej powieści tej autorki. Intrygują mnie one jednak niezmiernie. Mam nadzieję, że niedługo nadrobię zaległości.</span></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white; line-height: 19.5px;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white; line-height: 19.5px;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #741b47; font-family: inherit;"><span style="background-color: white; line-height: 19.5px;"><b>__________________</b></span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #741b47; font-family: inherit;"><span style="background-color: white; line-height: 19.5px;"><br /></span></span></div>
<div class="" style="background-color: white; clear: both; font-family: Lato, sans-serif; font-size: 17.6px; line-height: 24.64px; text-align: center;">
<b>A Wy na co czekacie w tym miesiącu? </b></div>
<div class="separator" style="background-color: white; clear: both; font-family: Lato, sans-serif; font-size: 17.6px; line-height: 24.64px;">
</div>
<div class="separator" style="background-color: white; clear: both; font-family: Lato, sans-serif; font-size: 17.6px; line-height: 24.64px;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="background-color: white; color: #212121; font-family: Lato, sans-serif; font-size: 17.6px; line-height: 26px; text-align: center;">
<b>Znajdziecie mnie też na:</b></div>
<div style="background-color: white; color: #212121; font-family: Lato, sans-serif; font-size: 17.6px; line-height: 26px;">
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;"><a href="https://www.facebook.com/miedzystronami9793" style="color: #498bbf; text-decoration: none;">FACEBOOK</a> | <a href="https://instagram.com/miedzystronami" style="color: #498bbf; text-decoration: none;">INSTAGRAM</a> | <a href="http://ask.fm/Amelia_Grey" style="color: #498bbf; text-decoration: none;">ASK</a> | <a href="https://twitter.com/Amelia__Grey" style="color: #498bbf; text-decoration: none;" target="_blank">TWITTER</a></span></div>
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<br />
<br />Kinga Pacakhttp://www.blogger.com/profile/01616422271002767866noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9093031581114964527.post-30943871666386764982016-02-01T21:36:00.001+01:002016-02-04T10:34:05.317+01:00Kilka słów o styczniu 2016<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjZ1Tie1AtfB8OyAp4oatT6aHTxzepOKdpT0vKIFP5mAWGQVIRWfz3JCATtH3c0Y6vcQZSMZRcx64gbHuE2gumGWMkl99SkLgT2eR6ykjFZVN9Fu5TTMGQO4owTvbVfI7y5B-FdWBaBK6U/s1600/rea.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjZ1Tie1AtfB8OyAp4oatT6aHTxzepOKdpT0vKIFP5mAWGQVIRWfz3JCATtH3c0Y6vcQZSMZRcx64gbHuE2gumGWMkl99SkLgT2eR6ykjFZVN9Fu5TTMGQO4owTvbVfI7y5B-FdWBaBK6U/s640/rea.jpg" width="640" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-size: x-small;"><a href="http://weheartit.com/dashboard">[ŹRÓDŁO]</a></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<span style="color: #741b47; font-weight: bold;">Co u mnie? </span>W styczniu mój czas pochłonęły w pełni wszelkiego rodzaju zaliczenia, projekty, kolokwia, a przede wszystkim sesja. Na przyjemności nie pozostało wiele czasu. A, co najgorsze, zabrakło mi niestety motywacji, kreatywności i zaangażowania. Ale w lutym ruszam znów pełną parą!</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="color: #741b47;"><b>Co czytałam?</b></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="color: #741b47;"><b><br /></b></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiPP9HDhko13c2zHvqVBFrIqtNlARtuboQRL0qmAHG5rjX64cWmG10Du6HIqWDZcppELTTqGLYmSWxnEWSk0eyCx8hd5bQY-pan3lbYvALeCScaGRG5XHKql8JA3M_Cq6rVn927N21wV6Q/s1600/QuickMemo%252B_2016-01-13-14-50-35-1.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="316" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiPP9HDhko13c2zHvqVBFrIqtNlARtuboQRL0qmAHG5rjX64cWmG10Du6HIqWDZcppELTTqGLYmSWxnEWSk0eyCx8hd5bQY-pan3lbYvALeCScaGRG5XHKql8JA3M_Cq6rVn927N21wV6Q/s320/QuickMemo%252B_2016-01-13-14-50-35-1.png" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="color: #741b47;"><b><br /></b></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
1<b style="color: #741b47;">.</b><b> <a href="http://miedzystronami-agrey.blogspot.com/2016/01/kilka-sow-o-duchach-szamanski-blues.html">Szamański blues - Aneta Jadowska</a></b></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Tak źle, jeżeli chodzi o liczbę przeczytanych książek w miesiącu, to u mnie chyba jeszcze nie było. Zawsze powtarzam, że liczy się jakość, nie ilość, a <i>Szamański blues </i>plasuje się bardzo wysoko w moim rankingu poznanych książek. Mimo wszystko ta jedna przeczytana pozycja napełnia mnie wstydem, tym bardziej, że nie znalazłam czasu dla genialnej <i>Stacji jedenaście</i> rozpoczętej na początku miesiąca.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="color: #741b47;"><b>Co oglądałam?</b></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgfDjbIr59s9_jf2DVYvaGCE2ygiwHy4l58hMiYR4CE0f6LkhLOOqqndj2qpE1s-DAmS8Gvx2x3Pj2hN4HXEW9RRFg0bVmgd1zND0HR5fcdsht_Cdf9YAOWX67RtUCb92zyAP_u5HtNrBA/s1600/tvseriesjanuary.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgfDjbIr59s9_jf2DVYvaGCE2ygiwHy4l58hMiYR4CE0f6LkhLOOqqndj2qpE1s-DAmS8Gvx2x3Pj2hN4HXEW9RRFg0bVmgd1zND0HR5fcdsht_Cdf9YAOWX67RtUCb92zyAP_u5HtNrBA/s640/tvseriesjanuary.jpg" width="640" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Z oglądaniem sprawa ma się nieco lepiej. Prawda wygląda tak, że gdy już znalazłam jakąś wolną chwilę dla siebie, to właśnie przy filmach i serialach najlepiej potrafiłam się odstresować. W tym miesiącu skończyłam moją czteromiesięczną przygodę z <i>Przyjaciółmi. </i>Jestem przekonana, że do tego serialu będę jeszcze wielokrotnie wracać. Stał się dla mnie ważnym aspektem kultury w życiu. Więcej moich zachwytów <a href="http://miedzystronami-agrey.blogspot.com/2016/01/friends-1994-2004.html">tutaj</a>. Byłam także w kinie na <i>Sherlocku i upiornej pannie młodej </i><a href="http://miedzystronami-agrey.blogspot.com/2016/01/sherlock-i-upiorna-panna-moda.html">[RECENZJA]</a>. Mówiłam już, że uwielbiam ten serial? Tak? To mogę powtórzyć to jeszcze raz. Jest cudowny!</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<b style="color: #741b47;">Co na blogu? </b>W tym miesiącu mogliście poznać moich <a href="http://miedzystronami-agrey.blogspot.com/2016/01/top-9-of-2015.html">9 ulubionych książek 2015 roku</a>. Pojawiły się także <a href="http://miedzystronami-agrey.blogspot.com/2016/01/zapowiedzi-i-nowosci-styczen-2016.html">zapowiedzi i nowości</a>. </div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<b>Jak Wam minął Wasz styczeń?</b></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<b><br /></b></div>
<div style="color: #212121; font-family: Lato, sans-serif; font-size: 17.6px; line-height: 26px; text-align: center;">
<b>Zapraszam również na:</b></div>
<div style="color: #212121; font-family: Lato, sans-serif; font-size: 17.6px; line-height: 26px;">
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;"><a href="https://www.facebook.com/miedzystronami9793" style="color: #498bbf; text-decoration: none;">FACEBOOK</a> | <a href="http://instagram.com/amelia__grey" style="color: #498bbf; text-decoration: none;">INSTAGRAM</a> | <a href="http://ask.fm/Amelia_Grey" style="color: #498bbf; text-decoration: none;">ASK</a> | <a href="https://twitter.com/Amelia__Grey" style="color: #498bbf; text-decoration: none;" target="_blank">TWITTER</a></span></div>
</div>
Kinga Pacakhttp://www.blogger.com/profile/01616422271002767866noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9093031581114964527.post-74779622405908955322016-01-24T19:50:00.000+01:002016-01-25T15:56:06.926+01:00Friends (1994-2004)<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhG8DJ4yufQhgcpqsfoGzWo_bP-VqO4X17CFC9Jbm-yUEmDVlvVgnt92NKqQoIV6zzXzapYur4KSxTIfvPdIVULjJFR_Tr7unlsV_ig6rWByxYHP53w2QyJZYHDLI9MQ1zaz5GkYJN8Ra8/s1600/friends2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhG8DJ4yufQhgcpqsfoGzWo_bP-VqO4X17CFC9Jbm-yUEmDVlvVgnt92NKqQoIV6zzXzapYur4KSxTIfvPdIVULjJFR_Tr7unlsV_ig6rWByxYHP53w2QyJZYHDLI9MQ1zaz5GkYJN8Ra8/s640/friends2.jpg" width="640" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-size: x-small;"><a href="https://www.google.pl/search?q=friends&rlz=1C1TEUA_enPL500PL500&source=lnms&tbm=isch&sa=X&ved=0ahUKEwjEhruN-8LKAhXCiSwKHauTBmwQ_AUIBygB&biw=1366&bih=667#imgrc=SEmrtAFBxConlM%3A">[ŹRÓDŁO]</a></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<i>Friends. </i>Kto nie słyszał o tym serialu? Kto nie oglądał choć jednego odcinka? Myślę, że nie ma takiej osoby. Ta kultowa produkcja na dobre zagościła w kulturze i stała się symbolem przełomu wieków. Przed tym, jak cztery miesiące temu zaczęłam swoją przygodę z tym serialem, oglądałam dosłownie parę odcinków i to całkiem przypadkowo. Nie sądziłam, że mogę pokochać jakiś serial komediowy aż tak bardzo. Jak bardzo się myliłam!</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="" style="clear: both; text-align: left;">
Chyba nikomu nie trzeba przedstawiać fabuły. Szóstka przyjaciół, którzy mieszkają i pracują Nowym Jorku. Problemy, które ma każdy z nas: praca, rodzina, randki. Właśnie te uniwersalne tematy były jednym z powodów, dzięki któremu serial stał się tak uwielbianą produkcją. Bo <i>Friends </i>to nie tylko komedia. To liczne momenty wzruszeń, to ciekawy scenariusz, to przede wszystkim opowieść o przyjaźni, która jednoczy i sprawia, że na sercu robi się ciepło.</div>
<div class="" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="" style="clear: both; text-align: center;">
<img alt="grafika friends, tv show, and f.r.i.e.n.d.s" src="http://data.whicdn.com/images/220846814/large.jpg" height="335" width="640" /></div>
<div class="" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://weheartit.com/"><span style="font-size: x-small;">[ŹRÓDŁO]</span></a></div>
<div class="" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="" style="clear: both; text-align: left;">
Bo geniusz <i>Przyjaciół </i>tkwi w szczegółach. W kawie w Central Perk, w perfekcjonizmie Monici, dinozaurach Rossa i "Oh My God!" Janice. Cały ten świat wykreowany przez Davida Crane'a i Martę Kauffman po prostu czaruje widza. Podnosi na duchu każdym pojedynczym gestem i drobnym słowem. Nie można nie pokochać tej szóstki i idei, że zawsze, w każdej nawet najtrudniejszej sytuacji ktoś będzie stał za nami murem i nam pomoże. Serial pokazuje, że w życiu wszystko jest możliwe i choć czasem coś idzie nie po naszej myśli, ostatecznie i tak skończy się dobrze. Obrazuje, że w życiu są rzeczy, dla których warto walczyć, a najważniejsze, by robić to, co się kocha. Jest oczywiście wątek komediowy, za który uwielbiam ten serial. Wielokrotnie śmiałam się do łez. Dzięki <i>Friendsom</i> najgorszy nawet dzień, nagle stawał się całkiem znośny. Nie spotkałam jeszcze produkcji, która poprawiałaby mi humor tak szybko i tak bardzo. Do tego dochodzi świetnie napisany scenariusz. Nie wiem, czy obejrzałabym całe 10 sezonów, jeżeli byłaby to zwykła produkcja komediowa. W tym wypadku byłam ciekawa życia bohaterów, ich codziennych problemów i przyszłościowych decyzji. Ich życie utożsamiamy z naszym i nagle wszystko staje się o wiele bardziej kolorowe i łatwe. </div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
Całość wyglądałaby zupełnie inaczej, gdyby nie bohaterowie. Każdy tutaj jest inny i każdego<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
pokochałam szczerą miłością. Monicę i jej pedanterię, szaleństwo Phoebe, wdzięk Rachel, humor Chandlera, zafiskowanie na punkcie dinozaurów Rossa i sielankowe podejście do życia Joey'a . Razem tworzą wspaniałą galerię osobowości. Ich relacje śledzimy z wypiekami na twarzy. Bo, jak można się spodziewać, tworzą się między nimi związki, a relacje stale zmieniają. Małe zdarzenie sprawia, że z jednego obejrzanego odcinka robią się nagle 3, a potem nie wiedzieć kiedy, już jest 2 w nocy. </div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Nie żałuję, że poznałam ten serial dopiero teraz. Wiem bowiem, że będę do niego wracała jeszcze nie raz! Nie spotkałam bowiem produkcji, która lepiej poprawiałaby mi humor. Która sprawiałaby, że od razu barometr mojego samopoczucia skacze w górę o kilkanaście stopni. To po prostu geniusz, który powinniśmy podziwiać i się z niego cieszyć. Mogłabym pisać o nim jeszcze długo i opisywać każdy drobny szczegół. Wystarczy jednak, że moja przygoda z tym ponadczasowym serialem w tej drobnej formie została tutaj udokumentowana.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<img alt="grafika friends, monica, and chandler" src="http://data.whicdn.com/images/220495352/large.jpg" height="429" width="640" /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://weheartit.com/"><span style="font-size: x-small;">[ŹRÓDŁO]</span></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<b>Moja ocena: 10/10</b></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<b>Wy też uwielbiacie <i>Przyjaciół</i>? A może dopiero zamierzacie rozpocząć oglądanie?</b></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
Kinga Pacakhttp://www.blogger.com/profile/01616422271002767866noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9093031581114964527.post-71881381402284149642016-01-18T19:09:00.000+01:002016-01-18T19:09:44.787+01:00Sherlock i upiorna panna młoda<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgVNC2r-bbgrp3TAeUtyj8zej5CrlFPJ4-TnXk9YPSLL7AumR4z4mUzZ6vQ9mNkh4MqNk4l8WUus5mdz2B4os9jdOqR2ENJi658jZG5nG7rERDxjEH-ki8oMJRjB2oh2qWaXgh5JZN90go/s1600/sherlock1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="408" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgVNC2r-bbgrp3TAeUtyj8zej5CrlFPJ4-TnXk9YPSLL7AumR4z4mUzZ6vQ9mNkh4MqNk4l8WUus5mdz2B4os9jdOqR2ENJi658jZG5nG7rERDxjEH-ki8oMJRjB2oh2qWaXgh5JZN90go/s640/sherlock1.jpg" width="640" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: x-small;"><a href="https://www.google.pl/search?q=sherlock+i+upiorna+panna+m%C5%82oda&rlz=1C1TEUA_enPL500PL500&espv=2&biw=1366&bih=667&source=lnms&tbm=isch&sa=X&ved=0ahUKEwjqsYz3zbHKAhXns3IKHWCQAD0Q_AUIBygC&dpr=1#imgrc=-OTmk4TA161MGM%3A">[ŹRÓDŁO]</a></span></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: left;">
<i>Sherlock BBC </i>to już produkcja kultowa. Obok tego serialu nie można przejść obojętnie. Nie można nie zachwycić się geniuszem detali, inteligencją i urokiem, który dostajemy w każdej sekundzie oglądania. Fakt, że na nowy sezon trzeba czekać długie lata (dosłownie!) jest katorgą dla milionów fanów na całym świecie. Dlatego też wiadomość o powstaniu odcinka specjalnego została tak entuzjastycznie przez wszystkich przyjęta. Akcja jednak nie toczy się tutaj w XXI w. Twórcy postanowili przenieść nas do magicznego XIX w. i przedstawić nam historię upiornej panny młodej. Upiornej, bowiem panna młoda jest trupem. Trupem, który popełnia kolejne mordy. Ta sprawa nie do rozwiązania pociągnie za sobą więcej, niż mogło się wydawać.</div>
<div style="text-align: left;">
<br />
Pewna sprzeczność pojawiła się we mnie, kiedy dowiedziałam się o planach na powstanie <i>Sherlocka i upiornej panny młodej</i> Z jednej strony była euforia, no bo przecież to nowy odcinek w oczekiwaniu na kolejny sezon. Z drugiej jednak strony średnio przypadł mi do gustu fakt, że będzie to produkcja oderwana od dobrze nam znanej rzeczywistości i niemająca nic wspólnego z właściwą akcją. Steven Moffat i Mark Gatiss bardzo sprytnie i niezwykle szybko usunęli moje obawy. Od pierwszej sekundy zostałam porwana do świata tej alternatywnej wersji. I do samego końca towarzyszył mi uśmiech, zdziwienie i zachwyt tymi genialnymi pomysłami. Przeniesienie akcji do przeszłości, nie okazało się tak strasznym doświadczeniem, jak początkowo myślałam. Co więcej, zobaczenie dobrze znanych postaci w innej wersji było prawdziwą ucztą dla oka! Choć nie czytałam jeszcze opowiadań Doyle'a, to właśnie tak wyobrażam sobie klimat jego historii. Pełen mroku, a zarazem magii przeszłości.<br />
<br />
Przyznaję się! Tak, jestem winna! Pozwoliłam twórcom się oszukać. Dałam się nabrać na ich zabawę, którą przygotowali dla widzów. Jakież było moje zaskoczenie, kiedy poznałam prawdziwe oblicze tego odcinka. Odcinka, który swą konwencją doskonale nadawał się do XIX w., a jednak odchodził od niego drastycznie. Wtedy zrozumiałam, że ta produkcja jest niezastąpiona i nieporównywalna z żadną inną, którą widziałam do tej pory. Każdy aspekt został zaplanowany w najdrobniejszych szczegółach. Kostiumy, scenografia, gra aktorska. Wszystko miało swoje miejsce. Nie można też było nie zachwycić się duetem Benedicta Cumberbatcha i Martina Freemana. To po prostu kunszt aktorski w najczystszej formie! Popis, który chciałoby się puszczać sobie co pół godziny i przypominać sobie, że doskonałe rzeczy się zdarzają.<br />
<br />
Zdaję sobie sprawę, że opinie o tym odcinku są dwojakie. Ja zdecydowanie należę do grupy, którą on zachwycił. Teraz oczekiwanie na kolejny sezon będzie jeszcze trudniejsze. Jeżeli <i>Sherlock </i>wciąż przed Wami, to najwyższy czas, żeby nadrobić zaległości. Kiedy już obejrzycie trzy sezony, sięgnijcie po odcinek specjalny. Dopiero wtedy docenicie jego geniusz!</div>
Kinga Pacakhttp://www.blogger.com/profile/01616422271002767866noreply@blogger.com0